W serii „Metody nauki” (wszystkie posty tutaj) mam dzisiaj dla Ciebie drugą część postu o podcastach dla uczących się niemieckiego. Pierwszą część znajdziesz tutaj. Dzisiaj coś przede wszystkim dla uczniów zaawansowanych.
Podcast Auf Deutsch gesagt przeznaczony przede wszystkim dla uczących się od poziomu B2. Tematy dotyczące języka niemieckiego, nauki i wolnego czasu.
Podcast Das Thema od Süddeutsche Zeitung. Podcast z perspektywy dziennikarza: aktualne tematy z Niemiec i ze świata. Nie jest to podcast z wiadomościami, autorzy starają się tu przedstawić tło różnych wydarzeń oraz ich możliwe skutki.
Männlichkeit leben – podcast przede wszystkim dla mężczyzn. Tematy dotyczące życia, ojcostwa, związków, rozwoju osobistego – bardzo ciekawe treści. Mało jest takich rzeczy w Internecie, skierowanych do mężczyzn.
Pierwszą część postu o róznicach między Goethe B1 i telc B1 znajdziesz tutaj.
Gdzie trzeba się zapisać, żeby podejść do egzaminu?
Musisz zorientować się, czy jest centrum egzaminacyjne w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania. Nie każda szkoła językowa może przeprowadzać egzaminy. Aby je organizować, szkoła musi mieć licencję. Jeśli mieszkasz w dużym mieście, to nie powinno być problemu ze znalezieniem centrum egzaminacyjnego. Jeżeli mieszkasz w małym mieście, to prawdopodobnie nie będzie tam szkoły z licencją i trzeba będzie pojechać do większego miasta.
Ile czasu trzeba, aby przygotować się do egzaminu?
Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Czas przygotowania zależy od danej osoby:
tempo nauki – u jednych będzie szybsze, u innych wolniejsze
czas zainwestowany w naukę – jedna osoba ma go dużo, inna mało. Jeśli ktoś pracuje na pełny etat i ma małe dzieci, to będzie mieć mniej czasu od osoby, która nie ma ani dzieci, ani psa.
Jednak powyższy argument nie zawsze ma zastosowanie, ponieważ niektórzy twierdzą, że nie mają czasu, a potem powiedzą, że cały weekend oglądali Netflixa. Zastanów się, czy naprawdę masz mało czasu na naukę, czy coś pożera Twój czas. Mój post na ten temat przeczytasz tutaj.
sposoby nauki – czasami ktoś nie znajduje efektywnych i jego nauka nie jest tak skuteczna, jak powinna być.
znajomość formuły egzaminu i strategii egzaminacyjnych – bez tego szanse sukcesu na egzaminie maleją. Jeśli znasz strukturę egzaminu, to łatwiej rozwiązać poszczególne zadania. Wiesz, czego się od Ciebie oczekuje.
Według ogólnych wytycznych potrzeba 120 godzin lekcyjnych na osiągnięcie danego poziomu. Jednak to jest bardzo indywidualne – jedni osiągną poziom wcześniej, inni później. Z mojego doświadczenia w przygotowywaniu uczniów do egzaminów Goethe-Institut i telc wynika, że można zacząć rozwiązywać testy egzaminacyjne, będąc mniej więcej w połowie danego poziomu.
Czy można zobaczyć swój egzamin?
Tak, jednak to się zmienia, więc trzeba pytać w centrum egzaminacyjnym. Obecnie można zobaczyć niezdany egzamin. Jednej mojej uczennicy udało się dowiedzieć w centrum egzaminacyjnym, jakie błędy popełniła. Więc trzeba pytać.
Filmiki na YouTube
Obejrzyj przykładowe filmy z egzaminu ustnego:
Ocena egzaminu ustnego i pisemnego
Tu możesz pobrać arkusze oceny egzaminów pisemnych:
Pracę nad podręcznikiem „Przyimki w języku niemieckim. Teoria i ćwiczenia: rozpoczęłam w styczniu 2017 roku i od tego czasu pisałam go z dłuższymi lub krótszymi przerwami. Nieustannie zbierałam pomysły i inspiracje do ćwiczeń, które niejednokrotnie podrzucali mi moi uczniowie. Jestem bardzo dumna z efektu mojej pracy. Osoby, które testowały podręcznik, miały pozytywną opinię o nim i to bardzo mnie cieszy.
Wszystkie posty z serii „Podręczniki do niemieckiego” znajdziesz tutaj.
Ten podręcznik to:
– 4 lata mojej pracy
– szczegółowe wyjaśnienia wraz z przykładami do każdego z przyimków
– ilustracje ułatwiające zrozumienie znaczenia przyimków
– dwa rozdziały całkowicie poświęcone kwestiom sprawiającym uczącym się niemieckiego szczególne problemy
– dziesiątki ćwiczeń wraz z rozwiązaniami
Do tej pory na polskim rynku nie ukazał się żaden podręcznik poświęcony przyimkom, co najwyżej można było znaleźć pojedyncze rozdziały w różnych podręcznikach do gramatyki, ale mało gdzie były wyjaśnienia (a może nigdzie ich nie było), czy użyć in czy zu, von czy aus, zu czy mit? Ten podręcznik rozwieje Twoje wątpliwości!
Podręcznik zawiera dwa specjalne rozdziały:
rozdział V poświęcony jest w całości pytaniom wo? wohin? woher? wann? warum? aus welchem Grunde?
rozdział VI poświęcony jest kwestiom problematycznym, czyli rozwiewa bardzo częste wątpliwości uczących się niemieckiego: vor czy aus? von czy aus? an czy auf? neben czy bei? ab czy seir? hinter czy hinten? unter czy unten?
Dzisiaj przygotowałam dla Was krótki opis podręcznika „Niemiecki dla leniwych. Ćwiczenia” autorstwa Agnieszki Drummer i Moniki Rolbieckiej. Wszystkie posty z serii „Podręczniki do niemieckiego” znajdziesz tutaj.
Opis wydawnictwa:
Język niemiecki – poziom A1-B2
Cena: 49,90 zł.
Liczba stron: 304.
Ćwicz język niemiecki metodą wizualną
Oto książka, która wychodzi naprzeciw oczekiwaniom wszystkich wzrokowców! Ten dodatek do bestsellerowego podręcznika Niemiecki dla leniwych w całości składa się z różnorodnych ćwiczeń, przejrzystych tabel, kolorowych ikon i prostych schematów. Dzięki nim można szybko i sprawnie opanować niemiecką gramatykę: przypomnieć sobie najważniejsze struktury, utrwalić konstrukcje już poznane bądź uzupełnić swoją wiedzę. Jak przekonują autorki, najlepiej uczymy się języków obcych, gdy wizualizujemy sobie omawiany materiał.
Niniejszy zbiór ćwiczeń obejmuje wszystkie zagadnienia gramatyczne od poziomu A1 do B2, w tym:
• niemieckie części mowy,
• czasy gramatyczne – proste i złożone,
• słowotwórstwo,
• stronę bierną,
• konstrukcje bezokolicznikowe,
• czasowniki modalne.
Wykonanie jednego ćwiczenia zajmie ci nie więcej niż pięć minut. W dodatku nie musisz trzymać się ściśle określonej kolejności – możesz rozwiązywać zadania według własnych potrzeb. Dlatego nawet jeśli masz mało czasu lub zwyczajnie nie chce ci się siadać do nauki niemieckiego, spróbuj otworzyć Niemiecki dla leniwych. Ćwiczenia, zrobić jedno zadanie, za chwilę drugie, trzecie i kolejne, a wkrótce z satysfakcją stwierdzisz, że nawet nie wiesz kiedy kolejne zagadnienie gramatyczne stało się dla ciebie jasne.
Na końcu książki znajdziesz klucz odpowiedzi do wszystkich ćwiczeń.
Muszę napisać, że tytuł moim zdaniem nie zachęca, ale sam podręcznik jest ciekawie zbudowany. Jak już zostało wspomniane, bazuje na metodzie wizualnej, ale myślę, że nie tylko wzrokowcom się przyda. Kolorowe schematy pomogą uporządkować wiedzę gramatyczną. W podręczniku znajduje się 12 schematów gramatycznych, pod które podporządkowano najważniejsze struktury gramatyczne. Ćwiczenia faktycznie są krótkie, a to na pewno zachęci wiele osób do nauki. Nie każdy może zaplanować codziennie dużo czasu na naukę. Z tym podręcznikiem wystarczy dziennie kilka minut i już idziemy do przodu. Dodam, że w książce znajdują się różne typy ćwiczeń, więc jest urozmaicenie.
Podręcznik może służyć jako dobra powtórka z niemieckiej gramatyki osobom wracającym do nauki niemieckiego po przerwie.
W dzisiejszym tekście przedstawię Wam fiszki wydawnictwa Edgard: „Niemiecki. Zwroty konwersacyjne” oraz „Niemiecki dla średniozaawansowanych”. Wszystkie teksty o metodach nauki znajdziesz tutaj.
Fiszki w nauce języka obcego – czy warto z nich korzystać?
warto kupić gotowe fiszki, jeśli ktoś nie ma ochoty na robienie własnych. Zaletą gotowych fiszek jest to, że nie ma na nich błędów, a spośród całego zestawu możemy wybrać słówka, których chcemy uczyć się danego dnia. W zestawach fiszek od wydawnictwa Edgard znajduje się także mały „pojemnik”, aby można było zabrać ze sobą wybrane fiszki;
można robić również własne fiszki ze słówkami np. z danego tekstu, który właśnie czytaliśmy;
moim zdaniem warto korzystać z fiszek właśnie dlatego, że zawsze można je ze sobą zabrać, nie zajmują dużo miejsca i ucząc się w ten sposób, dzielimy wiedzę na mniejsze, łatwiejsze do przyswojenia porcje.
„Niemiecki. Zwroty konwersacyjne dla początkujących”. Tak wyglądają fiszki:
Tu znajdziesz wszystkie informacje na stronie wydawnictwa Edgard:
UWAGA! Mam dla Ciebie kod rabatowy! Brzmi on: fiszki
Rabat na hasło: fiszki, ważny do końca kwietnia, jest to dodatkowy rabat 15%, uwaga rabat ten łączy się z innymi promocjami w sklepie. Czyli jeśli jakieś fiszki na sklepie są przecenione -20% to z rabatem będą
miały -35% rabatu łącznie.
W serii „Rok z językiem niemieckim” przedstawię Wam kilka ciekawych serii na Youtube pomocnych w nauce niemieckiego. Wszystkie posty z serii „Rok z językiem niemieckim” znajdziesz tutaj. Serie na YouTube dla uczących się niemieckiego to świetne źródło żywego języka – niektóre przeze mnie polecane są nieco prostsze, inne trudniejsze. Dużą zaletą jest możliwość kontaktu z językiem potocznym, a także fakt, że słyszymy nieraz różne akcenty. Nic, tylko korzystać 🙂
„Deutschlandlabor„. Jest to seria Goethe-Institut zachęcająca do poznania Niemców i Niemiec. Składa się z … odcinków na następujące tematy: „Schule”, „Mode”, „Fußball”, „Literatur”, „Wandern”, „Wohnen”, „Organisation”, „Musik”, „Auto”, „Migration” – to tematy pierwszych dziesięciu odcinków.
Dzięki tym filmikom rzeczywiście można lepiej poznać Niemców i Niemcy: udać się w przeróżne miejsca, posłuchać rozmów z Niemcami i przy okazji odpowiedzieć sobie na pytanie „Jak to jest w Niemczech?”
Serial o Nevin – 23-letniej dziewczynie mieszkającej od dwóch miesięcy w Niemczech. Odcinki mają takie tytuły jak „Im Bus”, „Auf Arbeitssuche”, „Bei der Arbeit”, „Neue Freunde”, „Beim Arzt”, „Auf Wohnungssuche”, „Unterwegs auf der Straße”, „Der Handy-Vertrag”. Serial ukazuje codzienne perypetie Nevin, jakie nieobce są większości obcokrajowców. Nadaje się dla uczniów od stabilnego poziomu A2.
„Easy German” – bardzo ciekawa seria dla uczniów zaawansowanych, od poziomu B2. Są to ankiety uliczne. Niemcy przepytywani są na najróżniejsze tematy, na Youtube jest już ponad 130 odcinków.
Seria jest czymś bardzo ciekawym szczególnie ze względu na język mówiony – jeśli ktoś nie ma z nim kontaktu, tutaj może nauczyć się wielu słówek. Na dodatek są napisy niemieckie i angielskie. Jeśli ktoś wszystkiego nie rozumie, może czytać napisy, posłuchać jeszcze raz, porównać. Z czasem na pewno poprawi się umiejętność rozumienia języka mówionego.
Serial „Typisch!?” opowiada o codzienności w pracy. Javier Rodriguez pochodzący z Hiszpanii w pierwszym odcinku odbywa rozmowę kwalifikacyjną.
W serialu zaprezentowane są typowe codzienne trudności wynikające także z mentalności. Każdy obcokrajowiec pracujący zagranicą na pewno wie, co mam na myśli. Czasami coś wydaje się dla nas oczywiste, podczas gdy osoba pochodząca z danego kraju myśli całkiem inaczej.
Przykładowe tytuły odcinków: „Das Vorstellungsgespräch”, „Am ersten Tag”, „Pünktlich”, „Mahlzeit”, „Wohnungssuche”, „Einstand”, „Präsentation”.
„Geschäftliche Verhandlungen” – seria Goethe-Institut bazująca na sytuacjach w biurze. Można się z nią uczyć języka specjalistycznego, a może przede wszystkim tego, jak wygląda sytuacja w biurze i jaka jest mentalność pracowników w niemieckim biurze. Przykładowe tematy to: „Zeit ist Geld”, „Made in Germany”, „Dienst ist Dienst und Schnaps ist Schnaps”, „Globalisierung”.
„Was ist…?” – Seria Explain brain wyjaśnia w obrazowy sposób różne pojęcia, np. Demokratie, Gleichberechtigung, Macht, Demografie, Europa, Meinungsfreiheit, Politik. Nadaje się dla uczniów od poziomu B2.
Krótkie programy „Mit offenen Karten” zajmują się różnymi współczesnymi i historycznymi problemami. Tematy to np. „Eritrea – Flüchtlingsströme”, „Die Entstehung des Rassismus” czy „Polen, mitten in Europa”. Nadaje się dla uczniów od poziomu B2.
„Ladykracher” – seria składa się z krótkich dowcipnych filmików o różnych codziennych sytuacjach. Polecam, można się pośmiać. Przykładowe tematy to „Die Babysitterin”, „Geburtstagsparty”, „Sohn ohne Interessen”, „Silvesterfeier”.
„Galileo” – program telewizji ProSieben. Opowiada o wielu tematach. Ciekawe są porównania pomiędzy różnymi krajami na świecie. Przykładowe tematy: „Luxus: Russland vs. Kenia”, „Superreiche beim Friseur”, „Aus Frau wird Mann”.
„Kurz gesagt” – ta seria składa się z krótkich filmików odpowiadających na różne tematy i definiujących pojęcia, np. „Was ist der Unterschied zwischen Leben und Tod?”, „Wie funktioniert Evolution?”, „Die Vergangenheit und Zukunft von Allem”.
11. „Ticket nach Berlin” – seria Goethe-Institut. Polega na tym, że drużyny składające się z obcokrajowców rozwiązują różne zadania. Akcja toczy się w wielu miejscach w Niemczech, dzięki czemu możemy trochę poznać kraj. Nadaje się dla uczniów od poziomu B1.
W ramach serii „case studies” moja uczennica, Anna, opowiedziała o zdanym egzaminie Goethe-Zertifikat B1. Wszystkie posty z tej serii znajdziesz tutaj.
Opowiedz kilka słów o sobie. Skąd w Polsce pochodzisz?
Jestem mamą piątki dzieci, a zawodowo zajmuję się badaniami archeologicznymi. Mieszkam w Polsce, w rejonie przylegającym do granicy polsko-niemieckiej, na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Nigdy nie mieszkałam w żadnym z krajów DACHL. Nawet moje krótkie wyjazdy do pobliskich Niemiec można policzyć na palcach obu rąk. Dlaczego zatem uczę się j. niemieckiego? Są trzy główne powody:
część materiałów historycznych, pomocnych w moich badaniach archeologicznych, jest w j. niemieckim.
moje dzieci uczą się j. niemieckiego w szkołach. Trudno było mi pomagać im odrabiać lekcje, nie znając tego języka. Nawet nauczenie się piosenek stanowiło dla nich trudność, a ja byłam bezradna. Teraz mogę spokojnie pomóc im w nauce i poprawiać ich błędy. Staram się tez pokazać im na moim przykładzie, do czego można dojść regularną, niemal codzienną nauką
pierwsza nauczycielka (ucząca mnie do poziomu A2) przekonała mnie do brzmienia języka niemieckiego (kiedyś strasznie nie lubiłam jego dźwięku). Potem, dzięki inspiracji książek, blogerek i YTberek zakochałam się w j. niemieckim. Teraz nauka tego języka to moje hobby i poświecam mu każdą wolną chwilę.
2. Co lubisz w Niemczech, a czego nie?
Podoba mi się niemiecka kultura. Lubię słuchać niemieckojęzycznych zespołów muzycznych (Revolverheld, Berge i inne). Podobają mi się też niemieckie miasteczka, nawet te, które teraz są w obrębie Polski. Ich architektura jest specyficzna, odmienna od tych typowo polskich.
Kiedy zaczęłaś uczyć się niemieckiego? Gdzie / z kim się uczyłaś?
Naukę j. niemieckiego zaczęłam późno, bo w październiku 2018 r. (miałam wtedy 36 lat) na kursie unijnym (poziomy A1-A2). Po jego zakończeniu rozpoczęłam naukę z p. Magdą na kursie „Szkoła płynnego mówienia A2”. Gdy „Szkoła płynnego mówienia A2” skończyła się, nie mogłam kontynuować tej nauki, bo p. Magda nie miała wolnych miejsc na zajęcia indywidualne. Rozpoczęłam więc naukę stacjonarną z nauczycielką j. niemieckiego z lokalnego liceum. Spotykałyśmy się 1-2 w tygodniu. Bardzo dużo mi dały te zajęcia, ale koronawirus przerwał nasze spotkania w marcu 2020 r. Na szczęście p. Magda mogła mi już wtedy poświęcić swój czas. Dokończyłyśmy razem „przerabiać” podręcznik Menschen B1 i przygotowywałyśmy się do egzaminu.
Kiedy zaczęłaś lekcje niemieckiego ze mną? Jaki był w tamtym momencie Twój poziom?
Opisałam to już w poprzednim pytaniu. Dodam tylko, że kopalnia wiedzy, jaką jest Internet, pozwolił mi trafić na p. Magdę, bo wiedziałam, że moją piętą Achillesową jest mówienie w j. niemieckim. Po zakończeniu wspomnianego kursu A2 prawie nie mówiłam, ponieważ prowadząca kurs (A1-A2) skupiała się na przerobieniu podręczników, niezależnie od postępów poszczególnych umiejętności kursantów.
Dlaczego chciałaś zdać egzamin z niemieckiego? Po co był on Ci potrzebny?
Egzaminu nie potrzebuję do pracy, bo prowadzę własną działalność gospodarczą. Chciałam mieć jednak jakieś „zewnętrzne” potwierdzenie moich umiejętności. Ma to dla mnie znaczenie motywujące. Pozwala mi dostrzec, co osiągnęłam dzięki moim wysiłkom.
Co było dla Ciebie najtrudniejsze w przygotowaniu się do egzaminu?
Wspomniałam, że musiałam nauczyć się mówić po niemiecku. Nadal mam z tym problem, bo gdy składam zdania, boję się o ich poprawność gramatyczną.
Jak oceniasz moją terapię błędów?
Pani Magda, zarówno na kursie „Szkoła płynnego mówienia A2” jak i na naszych lekcjach indywidualnych położyła najpierw nacisk na moje rozgadanie (przełamanie bariery), a potem zaczęła pokazywać mi błędy, głównie w konstrukcji zdań. To wpłynęło bardzo pozytywnie, co przełożyło się na wynik egzaminu w części Sprechen. Te same błędy wypływały też np. w ćwiczeniach na tłumaczenie zdań itp., więc cały czas wiedziałam gdzie mam główne braki.
Jak było na egzaminie? Czy możesz krótko opisać egzamin ustny i pisemny? Czy „podeszły” Ci tematy? Jak wypadła rozmowa z drugim zdającym?
Na części Lesen było nieźle. Zestresowałam się bardzo na początku, bo nie wiedziałam która jest godzina i bałam się, że nie zdążę rozwiązać zadań albo nanieść odpowiedzi na kartę. A tu niespodzianka – przeleciałam przez wszystkie teksty tak szybko, że wystarczyło mi na to chyba ok. połowy czasu. Mogłam więc spokojnie sprawdzić moje odpowiedzi, co okazało się dobrym pomysłem, bo znalazłam dwa błędy. Podczas przygotowań z Panią Magdą, rozwiązałam tak wiele testów treningowych, że miałam wrażenie, że dwa z tekstów już kiedyś czytałam.
Z częścią Hören już tak różowo nie było. Dwie pierwsze „słuchanki” nie stanowiły problemu. W trzeciej, już na ostatnim pytaniu, rozkojarzyłam się i nie wsłuchałam się, a drugiego odsłuchania nie było, więc skreśliłam byle jaką odpowiedź, licząc na to, że uda mi się trafić. Ale przy czwartej części, czyli audycji radiowej, z dwoma gośćmi i prowadzącym, trafiłam na audycję nt. związków na odległość. Tu była rzeź niewiniątek – tylko połowy odpowiedzi byłam pewna – resztę wypełniałam „na czuja”. Okazuje się, że jeszcze dwie osoby (zdawały łącznie cztery osoby) spośród zdających miało odczucie, że to był najtrudniejszy element tej części egzaminu.
Schreiben wydawało mi się, że nie było trudne – pierwsza część polegała na napisaniu E-Maila do przyjaciółki, z którą chcemy wynająć mieszkanie, a ostatnia to też E-Mail – z informacją, że jutro nie możemy przyjść na lekcję j. niemieckiego. Wpis na bloga dotyczył wolnego od ruchu samochodowego centrum miasta, czyli to, co omawiałyśmy w ramach prezentacji z p. Magdą. Dlatego po przeczytaniu wyników egzaminu zaskoczyło mnie, że ta część poszła mi najsłabiej 🙂
MÓJ KOMENTARZ: Anna poprosi o wgląd do egzaminu, aby zobaczyć, dlaczego pisanie poszło najsłabiej.
A jeśli chodzi o Sprechen, to musiałam ustalić z partnerem szczegóły przyjęcia niespodzianki dla kolegi, który zdał ostatni egzamin na studiach. Jakoś poradziliśmy sobie z tym zadaniem. Potem były prezentacje – moja, o tym, czy praca jest w życiu najważniejsza? i jego: czy współczesne dzieci mają zbyt mało czasu wolnego? Uśmiechnęłam się w duchu, bo mi bardziej podszedłby ten drugi temat. Po prezentacjach zadaliśmy sobie wzajemnie po jednym pytaniu. Każde z nas dostało też drugie pytanie od egzaminatorki i egzamin zakończono.
Gdzie zdawałaś egzamin i jak długo czekałaś na wyniki?
Egzamin zdawałam w Zielonej Górze, w Europejskim Centrum Kształcenia i Języków Obcych. Na wyniki czekałam niecałe trzy tygodnie. Otrzymałam je tradycyjną pocztą.
Podziel się proszę wynikiem swojego egzaminu (oczywiście tylko, jeśli chcesz):
Anna zgodziła się na pokazanie swojego certyfikatu:
Myślę, że chciałabym zdać teraz egzamin na poziomie B2. Nawet zaczęłyśmy już naukę z p. Magdą. Ale jak wspomniałam, zakochałam się w j. niemieckim. Moim skrytym marzeniem jest móc przeczytać „Heidi” Johanny Spyri w oryginale, w swobodny sposób, bez zaglądania do słownika i rozumiejąc każde słowo. Chciałabym móc też kiedyś odwiedzić w Szwajcarii wioskę Heidi, czyli swoiste muzeum – atrapę, którą pozostawiono po zakończeniu zdjęć do najnowszej ekranizacji tej powieści.
MÓJ KOMENTARZ: Ponownie gratuluję Pani zdanego egzaminu Goethe-Zertifikat B1. Cieszę się, że nasza wspólna nauka przyniosła i przynosi pozytywne efekty. Teraz idziemy w kierunku B2!
Oto e-book, który pomógł Annie w przygotowaniu do egzaminu Goethe-Zertifikat B1. Zakupisz go tutaj.
Dzisiaj porównam egzaminy Goethe B1 i telc B1 z niemieckiego. Czym różnią się te egzaminy? Wszystkie posty z serii „Egzaminy z niemieckiego” znajdziesz tutaj.
2 – rozmowa na dany temat (dyskusja, argumentacja)
3 – gemeinsam etwas planen – wspólne planowanie czegoś
Jak egzamin jest oceniany?
Goethe B1:
czytanie – 30 punktów
słuchanie – 30 punktów
pisanie – 100 punktów
mówienie – 100 punktów
Każda część egzaminu ma jednak taką samą wagę, ponieważ punkty za czytanie i słuchanie są mnożone razy 3,33.
telc B1:
czytanie – 75 punktów – 25%
Sprachbausteine – 30 punktów – 10%
słuchanie – 75 punktów – 25%
pisanie – 45 punktów – 15%
mówienie – 75 punktów – 25%
Powtarzanie egzaminu
Egzamin Goethe B1 jest egzaminem modułowym, co oznacza, że można każdy moduł powtarzać osobno – jednak nie później niż do końca następnego roku kalendarzowego.
Jeśli na egzaminie telc B1 nie zdasz jednej z części (np. tylko czytania), to musisz powtórzyć cały egzamin pisemny, wszystkie części. Jeśli nie zdasz tylko części ustnej, to tylko tę część powtarzasz.
Od czego zacząć naukę?
Na pewno od osiągnięcia poziomu B1 lub przynajmniej od zbliżenia się do niego. Tutaj przeczytasz, czym różni się poziom B1 od B2.
Jeśli będziesz już za połową poziomu B1, możesz powoli zacząć rozwiązywać testy modelowe.
Który egzamin jest trudniejszy?
Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Na telc B1 są zadania gramatyczne, na Goethe B1 ich nie ma. Na Goethe B1 jest więcej tekstów do napisania, na telc B1 trzeba napisać jeden tekst i jest on dosyć łatwy. Na Goethe B1 w części ustnej jest monolog, na telc B1 jest tylko rozmowa z drugim zdającym. Na egzaminie telc B1 w części „słuchanie” wszystkich zadań słucha się tylko raz. Więc zależy 🙂
Wywiady z osobami, które zdały Goethe B1 lub telc B1
W serii „Rok z językiem niemieckim” napiszę dzisiaj kilka słów o tym, jak wybierać materiały do nauki. Wszystkie posty z serii „Rok z językiem niemieckim” znajdziesz tutaj.
OTO MOJE RADY:
1. Zapytaj kogoś, kto skutecznie nauczył się języka. Z jakich materiałów korzystał?
2. Poczytaj dobre blogi językowe, tam najczęściej znajdują się recenzje i polecenia.
3. Oczywiście zapytaj nauczyciela. Jeśli bierzesz udział w kursie, to masz materiały. Jeśli potrzebujesz czegoś dodatkowego, to poproś nauczyciela o radę.
4. Odwiedź księgarnię językową i antykwariat. Jednak nie przeładowuj się materiałami, nie kupuj wszystkiego, co leci. U wielu osób pojawia się ten problem: Kupują dużo materiałów do nauki. W końcu ilość różnych podręczników jest tak przytłaczająca, że tylko patrzą na półkę i czują frustrację, bo wielu z tych podręczników nigdy nie otworzyli. Moim zdaniem warto ograniczyć się do dobrego ogólnego podręcznika, kompendium gramatycznego. Można mieć książkę do nauki słownictwa czy planer. Oczywiście konieczne jest uwzględnienie autentycznych materiałów (radio, telewizja, kanały na YouTube, muzyka). Warto obserwować również profile na Instagramie osób promujących dany język. One zwykle zamieszczają grafiki ze słownictwem.
5. Zawsze możesz zapytać mnie 🙂 Poza tym warto należeć do jednej grup na Facebooku zrzeszających osoby uczące się danego języka. Tam również można zapytać.
W serii „case studies” (wszystkie posty tutaj) moja uczennica, Agata, opowiedziała o zdanym egzaminie telc B2. Czego można spodziewać się na tym egzaminie?
Opowiedz kilka słów o sobie. Skąd w Polsce pochodzisz? Czym zajmujesz się w Niemczech? Od kiedy tam mieszkasz?
Urodziłam się i całe życie mieszkałam w Warszawie. Przez ładnych parę lat lat pracowałam w korporacjach jako asystentka. Do Niemiec wyjechałam w 2017 roku wraz z mężem i dwójką dzieci. Nie był to mój wybór, nigdy nie chciałam mieszkać za granicą. Tak się złożyło, że mój mąż dostał dobrą pracę w Poczdamie i w tamtym momencie to było dla nas korzystne rozwiązanie. Od przyjazdu nie pracuję zawodowo, mam nadzieję to wkrótce zmienić.
Co lubisz w Niemczech, a czego nie?
W Niemczech podoba mi się miasto, w którym mieszkam: zabytki, otaczająca je przyroda i czystsze niż w Warszawie powietrze.
Nie podoba mi się to, że nie czuję się tu u siebie. Chyba po prostu nie jestem stworzona do życia za granicą. Poza tym, mimo że doszłam do poziomu B2, mam nadal spore problemy z mówieniem po niemiecku. Wiem, że robię błędy i to mnie paraliżuje.
Kiedy zaczęłaś uczyć się niemieckiego? Gdzie / z kim się uczyłaś?
Niemieckiego zaczęłam się uczyć w 2011 roku. Zapisałam się na kurs do Instytutu Goethego w Warszawie. To był poziom A1, 2 semestry. Na początku byłam pełna zapału, aż do momentu, gdy doszliśmy do czasowników rozdzielnie złożonych i tego dziwnego szyku zdania. Zniechęciłam się, wtedy to mnie przerosło. Do nauki wróciłam dopiero w Poczdamie. Chodziłam na kurs wieczorowy do VHS od poziomu A2 do B1. Oprócz tego byłam też na kursie integracyjnym. Po zdanym egzaminie telc B1, postanowiłam zdać egzamin B2 telc Beruf. Chodziłam na odpowiedni kurs i szło mi bardzo dobrze. Mało brakowało, ale nie zdałam. Gdy otrząsnęłam się z tej porażki, postanowiłam przystąpić do ogólnego egzaminu telc B2.
Kiedy zaczęłaś lekcje niemieckiego ze mną? Jaki był w tamtym momencie Twój poziom?
Byłam na poziomie B1+. Po niezdanym egzaminie zaczęłam się zastanawiać dlaczego się nie udało. Doszłam do wniosku, że stało się tak dlatego, że na kursie nauczyciele mnie nie poprawiali, albo robili to bardzo rzadko. Pisane przeze mnie listy też nie były szczegółowo omawiane. Znałam cię z profilu na Facebooku i z bloga i wiedziałam, że znasz się na rzeczy, niestety wiedziałam też, że nie masz wolnych terminów. Wtedy ogłosiłaś, że masz miejsce na kursie wakacyjnym. Od razu się zgłosiłam.
Dlaczego chciałaś egzamin z niemieckiego? Po co był on Ci potrzebny?
Chciałam przede wszystkim poczuć się pewniej i mieć potwierdzenie na piśmie, że osiągnęłam konkretny poziom. Mówi się, że certyfikat certyfikatowi nierówny i najważniejsze są umiejętności. Zgadzam się z tym, ale jednocześnie uważam, że przygotowanie do egzaminu, to świetny sposób na podszlifowanie znajomości języka, bo uczymy się wszystkich 4 kompetencji: czytania, słuchania, pisania i mówienia.
Co było dla Ciebie najtrudniejsze w przygotowaniu się do egzaminu?
Trudne było dla mnie przygotowanie do części ustnej. Gdy myślałam o tym, co chcę powiedzieć, zapomniałam o gramatyce i popełniałam ciągle te same podstawowe błędy. Poza tym miałam problemy z tym, żeby zmieścić się w czasie przy pisaniu listu.
Jak oceniasz moją terapię błędów?
To było dokładnie to, czego potrzebowałam i szukałam. Wyłapywałaś moje błędy i spisywałaś w specjalnym dokumencie. Po lekcji mogłam je na spokojnie przeanalizować. Podobnie było z tymi wszystkimi listami, które napisałam. Wreszcie dostałam szczegółowy feedback i zaczęłam świadomie unikać typowych dla mnie błędów.
Jak było na egzaminie? Czy możesz krótko opisać egzamin ustny i pisemny? Czy „podeszły” Ci tematy? Jak wypadła rozmowa z drugim zdającym?
Jeżeli chodzi o egzamin pisemny, to czułam, że wszystkie części oprócz listu nieźle mi poszły. Zdążyłam napisać w wielkim stresie cały list, ale skończyłam w ostatniej chwili i tak naprawdę nie potrafiłam ocenić, jak mi poszło.
Najbardziej obawiałam się egzaminu ustnego . Dodatkowym utrudnieniem było to, że musieliśmy go zdawać w maseczkach. W drugiej części trafił mi się tekst o operacjach plastycznych u nieletnich. Natomiast w trzeciej części trzeba było zorganizować opiekę dla dzieci sąsiadki podczas jej pobytu w szpitalu. Uważam, że całkiem nieźle trafiłam z tymi tematami.
Gdzie zdawałaś egzamin i jak długo czekałaś na wyniki?
Egzamin zdawałam w Poczdamie. Na wyniki czekałam wyjątkowo długo, bo aż dwa miesiące. Opóźnienie było związane z drugą falą pandemii i lockdownem.
Podziel się proszę wynikiem swojego egzaminu (oczywiście tylko, jeśli chcesz):
Uzyskałam 284 na 300 punktów, a więc certyfikat z oceną bardzo dobrą.
Agata zgodziła się na pokazanie skanu swojego certyfikatu:
Chciałabym uczyć się dalej. W tej chwili najważniejsze jest dla mnie osiągnięcie większej swobody w mówieniu.
MÓJ KOMENTARZ: Osiągnęłaś wspaniały wynik i mam nadzieję, że pomoże Ci on w odnalezieniu się w Niemczech. Zgadzam się z Tobą, że nauka do egzaminu to dobry sposób na ćwiczenie poszczególnych umiejętności językowych. Życzę Ci znalezienia dobrej pracy w Niemczech.
Tutaj znajdziesz e-booka, który pomógł Agacie w zdaniu egzaminu:E-book telc B2
Czasami czytam o motywacji czy o tym, jak poprawić jakość swojego życia. Kiedyś nie czytałam porad w tym stylu, ale potem stwierdziłam, że wiele z nich można odnieść również do nauki języka obcego. Niedawno przeczytałam o GREAT DREAM. Co to takiego? Już dzisiaj przeczytasz o tym w drugim poście z serii „Rok z językiem niemieckim”, pierwszy znajdziesz tutaj.
GREAT DREAM – ten keys to happier living (10 kluczy do szczęśliwszego życia)
GIVING – do things for others (dawanie – pomaganie innym)
RELATING – connect with people (wiązanie się – dbanie o dobre relacje)
EXERCISING – take care of your body (ćwiczenie – dbanie o ciało)
APPRECIATING – notice the world around (docenianie – dostrzeganie otaczającego świata)
TRYING OUT – keep learning new things (próbowanie – uczenie się nowych rzeczy)
DIRECTION – have goals to look forward to (ukierunkowanie – stawianie sobie nowych celów)
RESILIENCE – find ways to bounce back (sprężystość – nie poddawanie się w trudnych chwilach)
EMOTION – take a positive approach (emocja – pozytywne nastawienie)
ACCEPTANCE – be comfortable with who you are (akceptacja – zadowolenie z siebie)
MEANING – be part of something bigger (znaczenie – poczucie przynależności do czegoś większego)
Przynajmniej kilka z tych zasad można zastosować w uczeniu się języka obcego. Jakie?
Na pewno uczenie się nowych rzeczy. Dlaczego uczenie się czyni nas szczęśliwszymi? W moim przypadku jest tak, ponieważ im więcej wiem, tym więcej mam do powiedzenia i tym bardziej mogę zaskoczyć innych. W przypadku płynnej znajomości języka niemieckiego jest to o tyle ważne, że mieszkając w Niemczech czy w Meksyku, potrafiłam wypowiedzieć swoją opinię na każdy temat. Znajomość języka jest dla mnie również kluczem do poprawy jakości mojego życia – nie chodzi tu tylko o to, że mogę pracować w zawodzie, który kocham, ale przede wszystkim o to, że wielokrotnie musiałam się bronić – zarówno w pracy, jak i w innych sytuacjach. Mogłam bez problemu przedstawić swoje racje, a że nie jestem osobą, która daje sobą pomiatać i źle się traktować, dobrze na tym wyszłam. Nie potrafię sobie wyobrazić, jak skończyłyby się pewne sytuacje, gdybym się nie obroniła.
W nauce języka obcego ważna jest akceptacja. Łatwo jest świętować sukcesy, ale równie ważna jest akceptacja błędów czy porażek. Wpierw należy je jednak dostrzec. Wielokrotnie u moich uczniów obserwowałam następujący fenomen: kiedy przytrafiało się jakieś zagadnienie, którego zrozumienie sprawiało im problemy, sprytnie szli po prostu dalej, zamiast dokładnie nauczyć się danego zagadnienia. Wielokrotnie miałam do czynienia z osobami, które zdały certyfikat Instytutu Goethe na poziomie C1, a robiły błędy w odmianie rzeczownika przez przypadki, która przerabiana jest na poziomach A1/A2. Prowadzi to potem do poważnych problemów, ponieważ trudno jest wykorzenić błędy, które robiło się od wielu miesięcy czy nawet lat. Bywało, że poprawiałam kogoś wielokrotnie, a dalej popełniał on te same błędy. A byłoby łatwiej, gdyby błędy były dostrzeżone i skorygowane w odpowiednim czasie. Trudno jest nie poddawać się, gdy ponosimy porażki, ale nie bez powodu mówi się, że uczymy się na błędach.
Ukierunkowanie – stawianie sobie nowych celów. Moim zdaniem jest to bardzo ważne w rozwoju osobistym. Nie istnieje coś takiego jak zakończenie nauki języka obcego. Nigdy nie jest tak, że wiemy wszystko. Nie jest tak również w języku ojczystym. Nawet jeśli ktoś zna język płynnie, to zawsze znajdzie się coś, czego można się douczyć, coś, co można jeszcze poprawić. Myślę, że bardzo źle jest powiedzieć sobie „STOP”. Kiedy znamy język obcy już płynnie, szybko go zapomnimy, jeśli nie będziemy mieć z nim kontaktu. Inaczej jest oczywiście, jeśli ktoś uczy się niemieckiego i mieszka w Niemczech. Wtedy język obcy nas otacza.
Stawianie sobie nowych celów jest bardzo ważne w planie nauki. Np. po zdaniu certyfikatu warto odpowiedzieć sobie na pytanie: „Co teraz? Jak postępuję dalej?” Czy na razie robię przerwę w aktywnej nauce i tylko czytam oraz oglądam filmy w języku obcym czy za pół roku chcę zdać kolejny certyfikat? A może pouczę się języka fachowego z dziedziny, która mnie interesuje? Przed postawieniem sobie nowego celu warto pomyśleć o tym, jaką mamy szansę na jego realizację i jak zaplanujemy jego osiągnięcie.
Dzisiaj moja uczennica, Ewa, opowie Wam o swojej nauce niemieckiego i o egzaminie Goethe-Zertifikat B2, który zdała ze wspaniałym wynikiem. Wszystkie wywiady z moimi uczniami (i nie tylko) znajdziesz tutaj.
Opowiedz kilka słów o sobie. Skąd w Polsce pochodzisz? (Czym zajmujesz się w Niemczech? Od kiedy tam mieszkasz?)
Mam na imię Ewa. Jestem terapeutą zajęciowym i pedagogiem. Pochodzę z Opola. Pięknego miasta, które niestety nie daje wielkich możliwości rozwoju, przynajmniej jeśli chodzi o mój zawód. Do Niemiec przyjechałam jakieś 3,5 roku temu. Mieszkam w małej, spokojnej miejscowości niedaleko Ramstein. W okolicy mieści się również największa amerykańska baza lotnicza w Europie. W tym momencie odbywam tzw. Anpassungslehrgang, co pozwoli mi otrzymać uznanie mojego polskiego dyplomu w Niemczech.
Co lubisz w Niemczech, a czego nie?
Najbardziej podoba mi się w Niemczech to, że chcąc załatwić jakąkolwiek sprawę, nie trzeba długo czekać. Wszyscy są nastawieni na pomoc i starają się zawsze dobrze doradzać, a nie tylko myślą o swoich profitach (jak to często bywało w Polsce). Fajne jest to, że we wszystkich przychodniach czy klinikach panuje spokój. Pomimo natłoku pracy ludzie starają się być zawsze pozytywni. Przy załatwianiu różnych spraw często ustala się terminy, co powoduje, że nie czeka się godzinami w kolejkach, tylko wszystko przebiega sprawnie. Niestety niekiedy spotykam ludzi, którzy w różny sposób żartują z Polaków. To właśnie wiele lat temu nasi rodacy zapracowali sobie na taką etykietę, z którą próbuje walczyć. Nie wszystkich powinno się wrzucać do jednego worka. Również daję się to zauważyć, że Niemcy nie są zbyt rodzinni, co dla mnie – osoby ceniącej więzi rodzinne – jest ciężkie do zaakceptowania.
Kiedy zaczęłaś uczyć się niemieckiego? Gdzie / z kim się uczyłaś?
Pamiętam, że kiedyś – chyba 2013 – zrobiłam sobie postanowienie noworoczne, że nauczę się niemieckiego. Nigdy wcześniej nie miałam styczności z tym językiem. Uważałam go za zimny i niepotrzebny język. Moja nauka nie przyniosła mi wiele. W zasadzie szybciej zarzuciłam ten pomysł, niż rozpoczęłam jego realizację. W 2014 miałam okazję wyjechać do pracy na wakacje do Niemiec i zobaczyłam, jak trudno jest się porozumiewać i funkcjonować bez znajomości języka. Gdy wróciłam, nie miałam wielkiej motywacji do nauki, gdyż znalazłam pracę w Polsce i nie przypuszczałam, że podejmę jeszcze kiedyś decyzję o wyjeździe. Jednak los chciał inaczej i w 2017 roku przyjechałam do Ramstein. Rozpoczęłam pracę i wtedy naprawdę rozpoczęłam naukę tego języka. Niestety praca była strasznie wykańczająca co spowodowało, że nie szło to zbyt szybko. Chciałam w końcu coś zmienić i postanowiłam zrobić wszystko, aby móc zacząć pracować w swoim wyuczonym zawodzie. Do tego potrzebowałam uznania dyplomu zawodowego, a co się z tym wiąże – potrzebowałam potwierdzenia znajomości językowej. Zaczęłam więc szukać nauczyciela i znalazłam Panią Magdę. Od 2018 jestem jej wierną uczennicą.
Kiedy zaczęłaś lekcje niemieckiego ze mną? Jaki był w tamtym momencie Twój poziom?
Nie jestem w stanie określić. Nigdy nie uczęszczałam na żaden kurs, nie sprawdzałam też mojej znajomości na żadnym egzaminie. Wiem tylko, że wiedziałam bardzo mało.
Dlaczego chciałaś zdać egzamin z niemieckiego? Po co był on Ci potrzebny?
Jestem terapeutą zajęciowym. Aby otrzymać pozwolenie na posługiwanie się tytułem Ergotherapeut i uznanie dyplomu potrzebuje m.in. potwierdzenie umiejętności językowych na poziomie min. B2.
Co było dla Ciebie najtrudniejsze w przygotowaniu się do egzaminu?
Ogólnie niemiecki jest dla mnie trudny 🙂 Ciągle twierdzę, że życie dla wszystkich byłoby łatwiejsze, gdyby nie rodzajniki 🙂 Podczas przygotowywania się bardzo przeszkadzała mi presja czasu. Przy robieniu testów często w części Schreiben nie mogłam się zmieścić w wyznaczonym przedziale czasowym. Często nie miałam czasu, żeby sprawdzić błędy, bo pisałam tekst na brudno i go przepisywałam. W Sprechen problematyczne były tematy. Czasem nawet po polsku nie wiedziałam co mam powiedzieć, żeby to miało sens – a co dopiero po niemiecku. Niestety czas na przygotowanie to tylko 15 minut.
Jak oceniasz moją terapię błędów?
Metody stosowane na zajęciach były bardzo skuteczne. Wszystko było zawsze dobrze wytłumaczone i ćwiczone dopóty, dopóki tego nie pojęłam. Dzięki temu mogłam sama podczas nauki własnej się kontrolować. Bardzo ważne jest to, że na lekcji nie marnujesz czasu na ćwiczenia, które mogę sama zrobić, które są powtórką tego, co już opanowałam. Tym samym na lekcji zajmujemy się zawsze tym, co jest do poprawy. Zajęcia są tak przygotowane, żeby nie nudziły, tylko motywowały do nauki. I to jest bardzo wielki sukces.
Jak było na egzaminie? Czy możesz krótko opisać egzamin ustny i pisemny? Czy „podeszły” Ci tematy? Jak wypadła rozmowa z drugim zdającym?
Egzamin była dla mnie bardzo stresujący. Jak zresztą dla każdego. Trzeba być cierpliwym i skoncentrowanym, co w ciągu całego dnia daje się we znaki. Pierwszym egzaminem było pisanie. Tematy były związane z życiem codziennym. Dobrze, że można było dostać dodatkowy papier, bo już po 30 minutach zauważyłam, że nie starczy mi miejsca. Miałam też czas na skorygowanie błędów. Ćwiczenia słuchowe były całkiem proste. Mogę powiedzieć, że czasem podczas przygotowywania robiłam trudniejsze. Zaskoczyło mnie czytanie. Może dlatego, że byłam już trochę zmęczona i trudno mi było się skoncentrować. Rozmawiałam z innymi uczestnikami i też mieli wrażenie, że czytanie było trudne. Tematy do mówienia również były całkiem proste. Z moim partnerem do rozmowy zamieniliśmy kilka zdań przed egzaminem, co zaoszczędziło mi dużo stresu. Starałam się mówić dosyć głośno i pewnie. Mój partner był również bardzo kontaktowy, dlatego dobrze nam się prowadziło dyskusje. Ogólnie wszyscy egzaminatorzy byli bardzo mili. W instytucie panowała taka „domowa atmosfera”. Bardzo mi się podobało, że na egzaminie ustnym zwracano się do nas po imieniu, a nie po nazwisku. To skróciło dystans, ale również pozwoliło na to, żebyśmy się swobodnie czuli.
Gdzie zdawałaś egzamin i jak długo czekałaś na wyniki?
Egzamin zdawałam w Goethe Institut we Frankfurcie nad Menem. Wyniki na platformie internetowej otrzymałam po około 2- 3 dniach po egzaminie. W tym momencie czekam na certyfikat, który ma przyjść pocztą.
Podziel się proszę wynikiem swojego egzaminu (oczywiście tylko, jeśli chcesz):
Hören – 93/100;
Lesen – 90/100;
Schreiben – 100/100;
Sprechen – 91/100
Jaki jest teraz Twój cel językowy?
Języka niemieckiego zamierzam uczyć się tak długo, aż sama będę z siebie zadowolona. Więc pewnie całe życie. Chciałabym również uznać dyplom z pedagogiki, a do tego pewnie potrzebuje przynajmniej C1. Moim celem jest nie tylko zdać certyfikaty C1 lub C2, ale również mieć poczucie pewności, że nikt nie będzie mnie w stanie zaskoczyć słówkiem, którego nie rozumiem 🙂 Te osoby, które się uczą jakiegoś języka obcego wiedzą, że nie jest to łatwe wyzwanie.
MÓJ KOMENTARZ: Pani Ewo, bardzo gratuluję takiego świetnego wyniku na egzaminie i życzę powodzenia w dalszej nauce oraz przede wszystkim znalezienia dobrej pracy w zawodzie w Niemczech.
E-book, który pomógł Ewie w przygotowaniu się do egzaminu, znajdziesz tutaj.
Germanistka z wykształcenia i z zamiłowania. W Niemczech mieszkałam przez ponad 7 lat (Północna Nadrenia-Westfalia i Nadrenia-Palatynat). Język niemiecki jest dla mnie jak drugi język ojczysty. Pracowałam w niemieckich szkołach oraz dla VW w Meksyku. Obecnie prowadzę własną firmę (uczę niemieckiego, prowadzę kursy online - "Szkoła płynnego mówienia" i "Pułapki językowe"). Chętnie tłumaczę. Opublikowałam podręczniki "Niemiecki. Ćwiczenia gramatyczne", "Podstawy budowy zdania w języku niemieckim", e-book "Skuteczna nauka niemieckiego" oraz e-booki do egzaminów Goethe-Zertifikat i telc. Moje artykuły naukowe ukazały się np. w "Germanica Resoviensia". Moja zainteresowania to języki obce, niemieckojęzyczna literatura, dydaktyka, metodyka, antyczny Egipt oraz przede wszystkim moja ukochana córka.
