Niedawno w ramach serii „Egzaminy z niemieckiego” pisałam o tym, jak wygląda egzamin Goethe-Zertifikat B1. Ten wpis znajdziecie tutaj. Dzisiaj przedstawię Wam kilka źródeł, które możemy wykorzystywać w nauce.
Zacznijmy oczywiście od oficjalnej strony Goethe-Institut, która udostępnia próbne testy:
Podręcznik „Mit Erfolg zum Goethe-/ÖSD-Zertifikat B1„:
Podręcznik ten zawiera 4 testy modelowe, skomentowane rozwiązanie, transkrypcję zadań do słuchania oraz opis i zasady egzaminu. Kosztuje 18,99 euro.
Podręcznik „So geht’s noch besser…„:
Podręcznik zawiera wszystkie informacje o egzaminie oraz aż 10 testów. Na stronie wydawnictwa znajdziemy rozwiązania oraz przykładowe odpowiedzi do wszystkich zadań pisemnych. Zapłaciłam za ten podręcznik 19,99 euro.
Podręcznik „Prüfungstraining„
Podręcznik zawiera sporo ćwiczeń praktycznych w przygotowaniu do egzaminu oraz 4 testy. Kosztuje 19,99 euro.
Podręcznik „Fit fürs Zertifikat B1„
W tym podręczniku również znajdziemy ćwiczenia przygotowujące do egzaminu oraz zadania egzaminacyjne. Kosztuje 20 euro.
Szczególnie pierwsze zadanie na egzaminie ustnym przysparza wiele problemów zdającym. Polega ono na tym, że dostajemy krótki tekst i trzeba się do niego odnieść. Jednak tak będzie to wyglądało tylko do roku 2018. Tak jak wspomniałam w ostatnim tekście, obecna formuła będzie obowiązywała do końca tego roku, a tylko w wybranych centrach do 31 lipca 2019. W związku z tym należy spodziewać się nowych wydań podręczników.
Pytania do pierwszego zadania w obecnej formule wyglądają tak:
Welche Aussage enthaelt der Text? – chodzi o treść tekstu
Welche Beispiele fallen Ihnen dazu ein? – trzeba podać przykłady
Welche Meinung haben Sie dazu? – trzeba wyrazić swoje zdanie
Wielu zdających ma z tym problemy ze względu na to, że tekst, do którego trzeba się odnieść, jest bardzo krótki, a poza tym, teksty bywają trudne (w testach próbnych trafiałam na teksty na temat przynoszenia dzieci przez bociany albo na temat elektrowni wiatrowych). Wiele osób ma trudności z odpowiadaniem na pytania przez 3 minuty, nie jest to takie proste.
UWAGA! Część ustna od 2019 roku ulegnie zmianie, będzie moim zdaniem łatwiejsza.
W kolejnym poście napiszę na temat zmian w egzaminie Goethe-Zertifikat B2.
Wracam dzisiaj do serii „Egzaminy z niemieckiego” i przygotowałam dla Was post o egzaminie Goethe-Zertifikat B2. W mojej zamkniętej grupie na Facebooku, która nazywa się właśnie „Egzaminy z niemieckiego”, kilka osób uczy się do tego egzaminu, więc mam nadzieję, że poniższy tekst okaże się dla nich przydatny.
Przypominam Wam tekst o różnicy między poziomem B1 a poziomem B2:
Goethe-Zertifikat był do tej pory egzaminem dla dorosłych, od 2019 będzie również wersja dla młodzieży (wybrane centra egzaminacyjne będą oferować tę wersję już od 01.01.2019, wszystkie inne centra od 01.08.2019).
Co daje Goethe-Zertifikat B2? Jakie w praktyce są z niego korzyści?
Jest oczywiście potwierdzeniem całkiem niezłego poziomu językowego, chociaż weryfikacja należy np. do pracodawcy. Jeśli certyfikat jest „świeży”, to fajnie (w dużych koncernach uznaje się zwykle rok za czas, w którym poziom języka z certyfikatu jest aktualny). Egzamin jest ważny na zawsze, ale w praktyce oczywiście ktoś, kto zdał certyfikat 10 lat temu, już nie ma tego poziomu, jeśli miał mało kontaktu z językiem.
Egzamin B2 potwierdza wysoki poziom znajomości języka niemieckiego, więc wystarczy do studiowania na niektórych niemieckojęzycznych uczelniach, do podjęcia nauki w niektórych zawodach medycznych.
Dlaczego Goethe-Zertifikat B2 jest dla wielu uczących się bardzo trudnym egzaminem?
Ponieważ pojawiają się tu treści specjalistyczne i abstrakcyjne. Podczas gdy na egzaminie B1 były treści związane z dniem codziennym, na B2 mamy teksty zdecydowanie trudniejsze. Nie jest co prawda tak, że nagle musimy uczyć się języka specjalistycznego, ale rzeczywiście trzeba być oczytanym w tekstach o wiele trudniejszych. W tym pomogą liczne testy próbne, zamieszczone np. na stronie Goethe-Institut:
Dodatkowo na egzaminie ustnym pojawia się zadanie, w którym musimy przeczytać krótki tekst, a następnie go skomentować. Te teksty nieraz są również bardzo trudne, związane z nauką.
Następnym razem napiszę o materiałach do nauki oraz udzielę kilku wskazówek co do egzaminu B2.
Czy słyszeliście kiedyś o C-Test? Jest to test przeprowadzany na (nie tylko) niemieckojęzycznych uniwersytetach w celu stwierdzenia poziomu kandydatów na studia. Trzeba wziąć udział w takim teście nawet jeśli ma się zdany egzamin DSH lub Test DaF.
Przypominam, że tu znajdziecie wszystkie moje teksty na temat egzaminów z niemieckiego:
C-Test służy do stwierdzenia kompetencji językowych i jest to wariant testu z lukami. Jak wygląda taki test?
Składa się z pięciu krótkich tekstów na różne tematy;
Od drugiego zdania w każdym tekście w co drugim słowie jest wymazana jego końcówka;
W ten sposób w każdym tekście powstaje od 20 do 25 luk, które trzeba uzupełnić;
Trwa on około 30 minut;
Jest to bardzo dokładny i obiektywny „pomiar” kompetencji językowych.
Testy tego typu stały się w ostatnich latach bardzo popularne i można się z nimi spotkać nie tylko w Niemczech, także poza Europą.
Przykładowe zadanie na C-Test:
Vom 16. bis zum 19. Jh. war Großbritannien die weltweit führende See- und Kolonialmacht. Daher ko es, da Englisch schli zur Welts wurde. D Industrielle Revol , die z entscheidenden sozi und polit Umwälzungen füh , begann u 1760 i Großbritannien u verschaffte d Lande au eine wirtsch Führungsposition. He haben vi alte Indus an Bede verloren, denn in der modernen Gesellschaft stehen Dienstleistungsbranchen wie Banken und Versicherungen im Vordergrund. Das in der Nordsee geförderte öl sichert die Energieversorgung des Landes.
W celu dobrego przygotowania do takiego testu można:
Dzisiaj czas na obiecany opis podręcznika „Grammatik mit Sinn und Verstand wydawnictwa Klett. Odkryłam go w zeszłym roku i uważam, że jest wart uwagi. Jest to podręcznik jednojęzyczny – wszystko po niemiecku.
Tutaj znajdziecie pozostałe wpisy z serii „Podręczniki do niemieckiego”:
Jest to podręcznik dla uczących się niemieckiego na poziomie średnim i zaawansowanym – moim zdaniem od poziomu B2;
teksty pokazują żywy język;
podręcznik stawia właśnie na żywy język, nie posługuje się tylko trudnymi terminami gramatycznymi;
zawiera wiele wskazówek co do kreatywnej i efektywnej nauki niemieckiego;
pokazuje, że gramatyka to nie tylko suche fakty i ukazuje jej zastosowanie w kontekstach.
Dlaczego polecam ten podręcznik?
Znajduje się w nim wiele tematów zaniedbywanych w innych podręcznikach, np. słowotwórstwo, partykuły czy język potoczny.
Każdy rozdział zawiera „Lesepause”, czyli autentyczne teksty, najczęściej literackie. Nie warto zniechęcać się do takich tekstów, trzeba próbować je czytać.
Następnie mamy część „Grammatik im Kasten”, czyli wyjaśnienia gramatyczne i przykłady – przykłady zawsze na zielono.
Jak nazwa wskazuje, część „Übungen und Regeln” zawiera nie tylko ćwiczenia, lecz także reguły, a więc nie trzeba szukać stosownych reguł, aby zrobić ćwiczenia. Mamy je w tej samej części podręcznika.
W części „Grammatik aus dem Katalog” znajdziemy 11 list z gramatyką i słownictwem (np. lista z kolokacjami rzeczownikowo-czasownikowymi, z partykułami lub z rekcją czasownika).
Jaka jest cena podręcznika i gdzie można go kupić?
Cena to ok. 22 euro (ja zapłaciłam 21,89 euro). Nie wiem, czy w Polsce można go kupić – na pewno w księgarniach, które sprowadzają zagraniczne podręczniki. Ja podręczniki do nauki niemieckiego zawsze kupuję w Niemczech.
Podręcznik ma 256 stron.
Uwaga! Podręcznik nie zawiera rozwiązań. Zeszyt z rozwiązaniami trzeba zakupić osobno.
Dzisiaj w ramach tematu „egzaminy z niemieckiego” poświęcę trochę uwagi materiałom do nauki do egzaminów na poziomie B1 – telc, Goethe-Institut orazÖSD. Już we wpisie z 23 lutego na temat różnic między poziomem B1 a B2 pisałam na temat materiałów.
Może przypomnę materiały z Internetu, które wtedy zaproponowałam:
2. Kolejny podręcznik, „Zertifikat B1 neu”, znam bardzo dobrze i polecam. Znajduje się w nim aż 15 przykładowych testów. W wydaniu, które ja mam, w podręczniku nie były jednak ponumerowane pliki audio, więc trzeba było szukać na płycie CD. Być może w najnowszym wydaniu jest to poprawione.
6. Podręcznik „So geht’s noch besser” jest bardzo dobry, bardzo obszerny, zawiera 10 przykładowych testów. Nie zawiera rozwiązań, lecz można pobrać je ze strony wydawnictwa.
Strona z kartami pracy do pobrania. Docelowo strona przeznaczona jest dla nauczycieli uczących w niemieckich szkołach, zawiera karty pracy do różnych przedmiotów, ale ciekawa będzie także dla uczących się niemieckiego jako języka obcego:
Grimm grammar – bardzo ciekawa strona z ćwiczeniami gramatycznymi na podstawie baśni braci Grimm. Ćwiczenia nadają się dla uczniów na poziomie średniozaawansowanym i zaawansowanym:
Ostatnio pisałam o poziomach A1 i A2. Dziś nadszedł czas na B1 i B2.
Jeśli jestem na poziomie B1, to potrafię:
zrozumieć główne treści rozmowy, jeśli używany jest język standardowy;
rozmawiać o znanych mi dobrze tematach, jak praca czy czas wolny;
poradzić sobie w większości sytuacji, będąc w podróży w kraju niemieckojęzycznym;
rozmawiać o doświadczeniach i wydarzeniach, opisywać cele, zamiary i poglądy, krótko uzasadnić swoją opinię.
Jak widać, zakres tematyczny jest większy niż na A2. Poziom B1 jest wymagany do uzyskania niemieckiego obywatelstwa. B1 zakłada samodzielne stosowanie języka. Oczywiście jest to ograniczone – nie można zakładać, że mając B1, można zrozumieć rozmowę rodzimych użytkowników języka. Można sporo z niej wyłapać, ale poziom B1 nie jest jeszcze wystarczający, żeby swobodnie brać udział w rozmowie.
Materiały B1
Tutaj możecie obejrzeć video z egzaminów ustnych B1:
Przede wszystkim tym, że tematy nie są związane tylko z codziennością. Na B2 należy rozumieć tematy abstrakcyjne czy prostsze teksty naukowe. Myślę, że z tego powodu skok z B1 na B2 jest bardzo trudny.
Na B2 potrafię:
rozumieć złożone teksty zarówno konkretne, jak i abstrakcyjne;
zrozumieć specjalistyczną dyskusję w znanym sobie zakresie;
porozumiewać się na tyle spontanicznie i płynnie, że możliwa jest normalna dyskusja z rodzimym użytkownikiem języka bez wielkiego wysiłku dla obu stron – ogromna różnica w stosunku do B1;
rozmawiać jasno i szczegółowo o wielu tematach;
rozmawiać o mojej opinii na temat aktualnych problemów;
rozmawiać o wadach i zaletach.
Od poziomu B2 Goethe-Institut nie zapewnia już listy ze słownictwem, gdyż musiałaby ona być bardzo, bardzo obszerna. Poziom B2 czasami wystarczy, aby podjąć studia w Niemczech – zależy od uniwersytetu i kierunku (najczęściej wymagany jest poziom C1). Zwykle wystarczy, aby zacząć się kształcić w kierunkach medycznych (chociaż to też zależy od zawodu).
Dodam, że na egzaminach Goethe-Institut do poziomu B1 kwestie techniczne mogą być wyjaśniane zdającym w ich ojczystym języku, np. forma egzaminu czy ewentualne niejasności. Od poziomu B2 należy posługiwać się tylko językiem niemieckim.
Temat granic między poziomami często jest niejasny dla uczących się i myślę, że dla wielu nauczycieli też.
Zanim zacznę, dodam, że:
odnoszę się tutaj przede wszystkim do egzaminów Goethe-Institut, ponieważ bardzo dobrze je znam;
odnoszę się również do mojego wieloletniego doświadczenia w nauczaniu i do znajomości dużej ilości podręczników. To, co piszę, nie jest więc wyssane z palca;
odnoszę się do doświadczeń moich uczniów, którzy brali i biorą udział w kursach językowych, zdawali egzaminy językowe lub uczą się do nich;
odnoszę się oczywiście również do GER (Gemeinsamer europäischer Referenzrahmen für Sprachen – Europejski System Kształcenia Językowego)
Co oznacza, że mam poziom A1?
Potrafię zrozumieć i używać codziennych wyrażeń ukierunkowanych na zaspokojenie konkretnych potrzeb (czyli np. zapytać, czy ktoś może podać mi szklankę wody);
Potrafię przedstawiać siebie i innych, podając najważniejsze informacje;
Potrafię wdać się w prostą rozmowę, zakładając, że druga osoba mówi powoli i jest chętna do pomocy.
Często spotykam się ze stwierdzeniem, że certyfikat A1 jest niepotrzebny i po co go robić. Nie mogę się z tym zgodzić, ponieważ jest on bardzo potrzebny przedstawicielom wielu narodowości w celu uzyskania wizy pozwalającej na przebywanie w Niemczech. Oczywiście jeśli ktoś z UE uczy się niemieckiego w Niemczech, to częściej celuje od razu w egzamin B1 – aby mieć potwierdzenie znajomości języka pozwalającej na samodzielną komunikację lub aby uzyskać niemieckie obywatelstwo. Europejski Trybunał Sprawiedliwości swego czasu postanowił, że certyfikat A1 jest konieczny do łączenia tureckich rodzin (nie wiem, czy ta reguła obowiązuje obecnie).
Jeśli chodzi o certfikat A1 Goethe-Institut, to zakładane jest, że egzaminatorzy są gotowi pomóc zdającym. Ten egzamin ma zachęcać, a nie zniechęcać. Nie oznacza to jednak, że każdy uzyskuje taki certyfikat, bo jeśli ktoś udzieli odpowiedzi całkowicie niezwiązanej z pytaniem, to oczywiście nie zda. Widoczna jest jednak chęć pomocy u egzaminatorów – od A2 nie ma już takiego luksusu. Na A1 najważniejsza jest komunikacja – egzaminatorzy powinni rozumieć zdających. Nawet jeśli wypowiedź jest „niezdarna”, ale zrozumiała, to egzamin jest zdany.
Materiały A1
Tutaj możecie obejrzeć na YouTube przykład egzaminu ustnego:
Nie można tu mówić jeszcze o samodzielnym stosowaniu języka (to następuje dopiero od B1), ale jeśli mam poziom A2, to:
Potrafię rozmawiać o tematach mi bliskich, dobrze znanych, jak rodzina, zakupy, praca;
Potrafię komunikować się w sytuacjach rutynowych;
Potrafię rozmawiać o tematach takich jak praca czy wykształcenie, jednak w sytuacjach związanych z bezpośrednimi potrzebami.
Na poziomie A2 mamy nieco większy zakres tematyczny, na części ustnej i pisemnej trzeba udowodnić samodzielne stosowanie języka, jednak w podstawowym zakresie. Na egzaminach Goethe-Institut uczącym się wiele problemów sprawia czytanie i słuchanie – tutaj trzeba już rozumieć szczegóły i bardzo dobrze mieć opanowane słownictwo na A2.
Na to pytanie oczywiście nie da się jednoznacznie odpowiedzieć, ale można założyć, że jest to około 200 godzin nauki (jeśli chodzisz na intensywny kurs – codziennie 4,5 godzin, od poniedziałku do piątku, przez dwa miesiące + praca w domu). W praktyce części osób wystarcza taka ilość godzin do zdania egzaminu, ale niekoniecznie do rzeczywistego osiągnięcia poziomu językowego. Moim zdaniem szybkie tempo, czyli intensywne kursy, często są zgubne dla uczących się, ponieważ pewnych rzeczy nie da się przeskoczyć. Na co dzień otrzymujemy spore dawki materiału i mało osób jest w stanie ten materiał dobrze opanować. Po kursie nie każdy ma czas na poświęcenie nawet dwóch godzin dziennie na naukę, bo oczywiście są również inne obowiązki.
Dlatego: Jeśli masz czas, jeśli nie spieszysz się z uzyskaniem certyfikatu, zwolnij tempo nauki, nie zaniedbując niczego.
Jak to jest z podręcznikami? Czym sugerują się ich autorzy, planując rozkład materiału?
Są podręczniki bardziej obszerne (jak „Schritte”), są podręczniki mniej obszerne (jak „DaF leicht”). Dlatego oczywiście można zastanawiać się, dlaczego jeden podręcznik na A1 jest taki cienki, a drugi taki gruby.
Muszę powiedzieć, że z „cienkimi” podręcznikami jestem ostrożna – często rzeczywiście zawierają one za mało ćwiczeń, ale wtedy nauczyciel musi używać dodatkowych materiałów. Tak to już jest, że nie możemy porównać podręcznika cienkiego z podręcznikiem, który składa się z dwóch obszernych tomów. Oczywiście absolutnie nie mogę stwierdzić, że grubość jest decydująca, ale siłą rzeczy jest tak, że w mało obszernym podręczniku nie upchniemy wielu ćwiczeń – tak, jak wspomniałam, nauczyciel musi wtedy korzystać z wielu dodatkowych materiałów, np. z dodatkowego repetytorium gramatycznego. Większość nauczycieli i tak korzysta z wielu źródeł.
Co do samych treści, to tak to już jest, że czasowników modalnych uczymy się na poziomie A1, zaś ich subiektywnego znaczenia na poziomie B2. Gdybym pisała swój ogólny podręcznik do niemieckiego, to zebrałabym wszystkie podręczniki, jakie mam i w razie wątpliwości, gdzie umieścić dane zagadnienie, porównywałabym jeden podręcznik z drugim. Pisząc swój podręcznik, sugerowałam się doświadczeniem w nauczaniu. W ćwiczeniach tłumaczeniowych zawsze określałam poziom, gdyż było dla mnie jasne, że np. bardziej skomplikowane przykłady nominalizacji pojawiają się na poziomie C1. Tu znajdziecie link do mojego podręcznika:
Od czasu do czasu podaję Wam na Facebooku adresy darmowych stron do nauki niemieckiego. Jeśli ktoś z Was je przegapił lub nie ma konta na Facebooku, tutaj znajdzie trochę pożytecznych linków 🙂
Będę polecać tylko i wyłącznie darmowe materiały. Dla wielu z Was będą one dobrym dodatkiem do tradycyjnych lekcji 🙂 Zaznaczam, że są to strony, które dobrze znam i które są przeze mnie sprawdzone. W Internecie jest wiele stron, które zawierają błąd za błędem. Ja polecam Wam tylko strony, które sprawdziłam w pracy z moimi uczniami.
Pierwszą stroną jest portal Deutsche Welle z kursami „Deutsch zum Mitnehmen” – na poziomy od A1 do B1. Znajduje się tu także test plasujący:
Kolejną stroną godną polecenia jest podcast Goethe-Institut „Grüße aus Deutschland”. Zawiera on 60 odcinków, każdy z transkrypcją. Podcast nadaje się na poziomy B1-B2:
Jest to wystąpienie Moniki Hein „Wie die Stimme besser klingt”:
Ein magischer Moment. Sie treffen erstmalig auf Ihr Blind Date. Das Auge sagt: Super! Ihr Gegenüber setzt zum ersten Satz an und sofort stellt das Ohr fest: Bloß weg hier!
Damit es niemals so schlimm kommt, erklärt Monika Hein, wie man „auch in schwachen Momenten eine starke Stimme behält“. Die Stimm- und Sprechexpertin berichtet auf spannende Art und Weise, wie Sie Ihr „Instrument Stimme“ fit machen für Alltag und Beruf, für Telefon, Meeting, Präsentation oder Blind Date. Was macht Synchronsprecher so authentisch? Und was lässt Nachrichtensprecher so kompetent wirken? Dr. Monika Hein, Vortragsrednerin, Stimmtrainerin, Business-Coach und Buchautorin, wird es verraten.
Wystąpienie pochodzi z serii „Gedanken tanken”, a na YouTube można obejrzeć ich więcej:
W ramach mojej serii przygotowałam dla Was słownictwo do tego wystąpienia. Jeśli ktoś z Was będzie miał problemy z rozumieniem ze słuchu, to słownictwo na pewno pomoże je zniwelować:
