Rozwój kolęd w XIX wieku był
związany z postępującą sekularyzacją świąt Bożego Narodzenia.
W kolędzie „Am Weihnachtsbaum die Lichter brennen” nie pojawia
się motyw narodzenia Jezusa. Zamiast tego najważniejszy w tekście
jest świąteczny nastrój i związana z nim choinka. Wokół
przystrojonej choinki gromadzi się cała rodzina. Niewidoczne i
niesłyszalne anioły przynoszą dobrym ludziom błogosławieństwo
Boga. W czasie, gdy powstała kolęda, mało rodzin mogło pozwolić
sobie na przystrojoną choinkę, poza tym zwyczaj ten nie był
jeszcze tak rozpowszechniony.

Am Weihnachtsbaum die Lichter brennen,
wie glänzt er festlich, lieb und mild,
als spräch’ er: „Wollt in mir erkennen
getreuer Hoffnung stilles Bild!”Die Kinder steh’n mit hellen Blicken,
das Auge lacht, es lacht das Herz,
o fröhlich seliges Entzücken,
die Alten schauen himmelwärts.Zwei Engel sind hereingetreten,
kein Auge hat sie kommen seh’n,
sie geh’n zum Weihnachtstisch und beten,
und wenden wieder sich und geh’n.

„Gesegnet seid ihr alten Leute,
gesegnet sei du kleine Schar!
Wir bringen Gottes Segen heute
dem braunen wie dem weißen Haar.

Zu guten Menschen, die sich lieben,
schickt uns der Herr als Boten aus,
und seid ihr treu und fromm geblieben,
wir treten wieder in dies Haus.”

Kein Ohr hat ihren Spruch vernommen,
unsichtbar jedes Menschen Blick
sind sie gegangen wie gekommen,
doch Gottes Segen blieb zurück.

  brennen – palić
się, płonąć

Źródło

Zdjęcie

Tekst kolędy