Dzisiaj przygotowałam dla Was ciekawostkę. Opiszę, skąd wzięły się nazwy niemieckich dni tygodnia, do czego konieczne jest sięgnięcie do historii języka.
A więc po kolei:
Montag – w języku średniowysokoniemieckim mōntac, māntac, w starowysokoniemieckim mānetac. Słowo oznacza Tag der Mondes, czyli dzień Księżyca. Wywodzi się od łacińskiego dies Lunae – dzień Luny, czyli bogini Księżyca. Także w języku greckim słowo związane jest z Księżycem. hēméra Selénēs oznacza dzień Seleny, czyli bogini Księżyca.
Dienstag – w średniowysokoniemieckim dienstac, dinstac, w średniodolnoniemieckim dinsdach, dingesdach. Słowo związane jest z imieniem germańskiego boga nieba – Ziu, stworzone na podobieństwo łacińskiego Martis dies. Dienstag oznacza Tag des Ziu– dzień Ziu, dzień Ziu jako chroniącego thing.
Dodam tutaj, że u Germanów pojęcie „thing” oznaczało zebranie ludu, wojska, posiedzenie sądu, na którym obradowano o wszystkich kwestiach prawnych dotyczących plemienia. Słowo przekształciło się potem w „Ding”.
Mittwoch – w średniowysokoniemieckim mit(te)woche, w późnostaroniemieckim mittawehha. Pochodzi od łacińskiego media hebdomas dla germańskiego określenia Wodanstag. Bezpośrednio z średniowysokoniemieckiego mitti (środek) i woche (tydzień).
Donnerstag – w średniowysokoniemieckim donerstac, w starowysokoniemieckim Donares tag. Słowo powstało z imienia germańskiego boga gromów Donara. Utworzone na wzór łacińskiego Iovis dies – dzień Jupitera.
Freitag – w średniowysokoniemieckim vrítac, w starowysokoniemieckim fríadag lub fríjedag, od imienia stawianej na równi z boginią miłości Wenus Friją. Imię Frija oznacza „ukochana, kochana”. Słowo stworzone na wzór łacińskiego Veneris dies – dzień Wenus.
Samstag – w średniowysokoniemieckim sam(e)tac, w starowysokoniemieckim sambatac. Pierwszy człon słowa pochodzi od greckiego sábbaton.
Sonnabend – określenie soboty używane głównie na zachodzie i południu Niemiec, w Austrii i Szwajcarii. W średniowysokoniemieckim sun(nen)ābent, w starowysokoniemieckim sunnūnāband. Pochodzi od staroangielskiego sunnanæfen. Oznacza Vorabend vor Sonntag – przeddzień niedzieli. W staroangielskim utworzone od sunnundæg (niedziela) i æfen (przeddzień).
Sonntag – w średniowysokoniemieckim sun(nen)tac, w starowysokoniemieckim sunnūn tac. Utworzone na wzór łacińskiego dies Solis i greckiego hēméra Hēlíou – dzień Słońca.
Źródło: DUDEN Herkunftswoerterbuch
naprawdę niesamowite!
heloł 🙂
Poprosze post o pracy w Niemczech jako wychowawca w żłobku/przedszkolu. Jakie należy mieć kwalifikacje i czy po germanistyce nauczycielskiej jest szansa pracy na takim sranowisku.
Hm, to jest trudny temat. Może lepiej napisz do mnie maila, to wszystko wyjaśnię. msurowiec2010@gmail.com
Zawsze myślałam, że Sonntag i tym podobne nazwy w językach germańskich wzięły się od tego, że w niedziele świeciło słońce haha 😀 a tu takie zaskoczenie, a z drugiej strony rozczarowanie swoją drogą, że języki germańskie tak sobie po prostu skopiowały system nazywania dni z łaciny :<
Wydaje mi się, że większość języków ma dość podobną genezę powstania tych nazw…;)
Bardzo interesujące, trafiłem tu przypadkiem! Co prawda szukałem czegoś zupełnie innego – sposobu używania, przykładowych zdań itp(https://speakin.pl/dni-tygodnia-po-niemiecku/), ale ten artykuł jest świetny i na pewno pomoże zapamiętać nazwy dni tygodnia 😉
Dziękuję za miły komentarz 🙂
Dienstag sporo źródeł mówi ze ten dzień pochodzi od Boga wojny Tyra. Tylko ze tyr z tego co wiem jest tez w mitologii skandynawskiej.