Dzisiaj przygotowałam dla Was krótki wpis gramatyczny. Temat to zaimki dzierżawcze i przeczenie „kein” bez rzeczownika.

Przedwczoraj na stronie „Niemiecki po ludzku” na Facebooku zamieściłam następujące pytanie:

Dzisiaj zamieściłam odpowiedź:

Dlaczego w zdaniu „Ich habe ein Haus, aber er hat keins“ zaimek „keins“ jest poprawny? Dlaczego nie „kein“? Już wyjaśniam 😊

Dzieje się tak ze względu na to, że w zdaniu tym nie powtarzamy rzeczownika. Można by oczywiście powiedzieć: „Ich habe ein Haus, aber er hat kein Haus“. Tutaj jednak chcemy uniknąć powtarzania rzeczownika.

Reguła jest następująca: jeśli zaimek dzierżawczy, rodzajnik nieokreślony lub przeczenie „kein” występuje bez rzeczownika, to zaimek przyjmuje końcówkę rodzajnika określonego.

Podobnie rzecz wygląda więc z zaimkami dzierżawczymi:

Mianownik w liczbie pojedynczej: meiner – meine – meins

Hast du noch Urlaub? Meiner ging schon zu Ende.

Dein Auto ist so schön wie seins.

Du leihst das Auto meines Vaters. Und ich deins.

Mein Hund bellt nachts. Und deiner?

Ich habe meinen Regenschirm gefunden. Und wo ist ihrer?

Das ist ihr Sohn und da steht unserer.

Wessen Auto steht vorne? Ist es Ihres, Herr Müller?

Ja, es ist meins.

I z rodzajnikami nieokreślonymi:

Hast du einen Stift? Ja, ich habe einen. 

Hat sie ein Kind? Ja, sie hat eins. 

Suchst du einen Bleistift? Hier ist einer! 

I jeszcze kilka przykładów z „kein”:

Hast du einen Hund? Wir haben keinen.

Suchst du ein Messer? Hier sehe ich keins.

Hast du eine Schwester? Ich habe keine.

Jeśli ktoś z Was ma pytania do tego tematu, to można je zadawać w komentarzu lub na Facebooku.