Dzisiaj przyszła kolej na kolejnego Niemca, czyli Karla Lagerfelda. To właśnie dzięki niemu dom mody Chanel kontynuuje swoją świetność, a poza tym – kto nie słyszał nazwiska „Lagerfeld”?

Karl Lagerfeld urodził się 28 września 1933 w Hamburgu. Poza projektowaniem mody zajmuje się fotografią. Projektował także kostiumy dla potrzeb teatru i opery oraz wygłaszał wykłady dotyczące mody na uniwersytecie sztuki stosowanej w Wiedniu. Poza domem mody nazwanym od własnego nazwiska – Karl Lagerfeld (wcześniej Lagerfeld Gallery) – prowadzi także domy mody Chanel oraz Fendi. O wysokiej renomie tych domów mody chyba nie muszę pisać, gdyż każdy o nich słyszał, nawet jeśli nie interesuje się modą.

Chciałabym opisać drogę sukcesu Karla Lagerfelda. Przez wiele lat utrzymywał, że nie wie, kiedy dokładnie się urodził. W Internecie czy encyklopediach można było spotkać dwie daty – rok 1933 lub 1938. Dopiero w 2013 roku Lagerfeld ujawnił, że urodził się w 1933 roku. Twierdził, że dopiero po śmierci matki odnalazł dokument ze swoją datą urodzenia i że wcześniej ona sama ukrywała przed nim właściwą datę. Nazwisko rodziny brzmiało wcześniej Lagerfeldt, w takiej formie nosił je jeszcze ojciec Karla – Otto Lagerfeldt, który pochodził z Rosji. Karl utrzymywał jednak, że jego ojciec był Niemcem. Wydaje mi się, że chciał stworzyć pewien mit na swój temat. Skoro miał starszą siostrę urodzoną w 1931 roku (Marthę Christiane), to musiał wiedzieć, ile mniej więcej wynosiła różnica wieku pomiędzy nimi.

W 1953 roku wyemigrował razem ze swoją matką do Paryża. Po tym jak w 1955 roku wygrał konkurs mody, otrzymał pracę w domu mody Balmain. Następnie pracował dla domu mody Jean Patou, od 1959 roku m.in. dla Valentino. W 1964 roku opuścił Francję i wyjechał do Włoch, aby tam studiować sztukę. Międzynarodową sławę jako projektant mody uzyskał w 1972 roku, kiedy to wraz z domem mody Chloe stworzył kolekcję Deco. Od 1983 kieruje domem mody Chanel. Mieszka i pracuje w Paryżu.

Karl Lagerfeld jest miłośnikiem literatury, jego prywatna kolekcja liczy ok. 300 000 książek. Jest on człowiekiem bardzo wykształconym, obytym i oczytanym, także pracoholikiem. Jest właścicielem księgarni w Paryżu i wydawnictwa LSD.

W 1983 roku zmarł na AIDS jego partner życiowy, Jacques de Bacher. Od tego czasu żyje sam (a przynajmniej to podaje oficjalnie).

Jest postacią bardzo kontrowersyjną, także w świecie mody, gdyż preferuje bardzo chude modelki, nawet wychudzone. W 2004 roku zaprojektował ubrania dla H&M, rozpoczynając współpracę znanych projektantów z tą marką. Jak wiadomo, H&M sprzedaje też ubrania w większych rozmiarach, na co Lagerfeld zareagował: „To, co zaprojektowałem, jest modą dla szczupłych ludzi. To był pierwotny pomysł„.

Obsesja na punkcie chudości wynika prawdopodobnie z faktu, że Lagerfeld przez wiele lat był otyły (zaczął tyć po śmierci swojego partnera życiowego). Pod koniec 2000 roku przeszedł na dietę, na której w ciągu 13 miesięcy schudł 42 kg. Sam twierdzi, że postanowił schudnąć, aby móc nosić wąskie garnitury Diora. Od 1976 roku nosi włosy splecione w koński ogon, jego znakiem firmowym są również okulary przeciwsłoneczne.

Lagerfeld zakochany jest w swojej kotce – Choupette, której materialnie wiedzie się lepiej niż większości ludzi, która ma nawet osobistą służbę i nawet konto na Twitterze.

Słynne cytaty Lagerfelda:

„Jestem pewnego rodzaju wampirem, który wysysa krew z ludzi” (1975) – o pracoholizmie

„Życie to nie konkurs piękności, niektórzy brzydcy ludzie są wspaniali. To, czego nienawidzę, to złośliwi, brzydcy ludzie. Najgorsi są brzydcy, niscy mężczyźni. Kobiety mogą być niskie, ale w przypadku mężczyzny jest to niedopuszczalne” (2003) – o nieatrakcyjnych i niskich ludziach

„Jestem karykaturą samego siebie i lubię to. To jest pewnego rodzaju maska. Dla mnie karnawał w Wenecji trwa cały rok” (2007) – o swoim wizerunku

„To farmerzy są mili dla krów i świń, a potem je zabijają. Są większymi hipokrytami od myśliwych. Myśliwi nie pochlebiają zwierzętom. Nie podoba mi się to, że ludzie zarzynają zwierzęta, ale nie podoba mi się również, że zarzynają ludzi. Najwidoczniej jest to bardzo popularne na świecie” (2010) – o futrach i okrucieństwie wobec zwierząt 

„Stworzyłem dietę i mój doktor zarobił na tym pieniądze. Sprzedaliśmy prawie milion egzemplarzy. Nie dotykam cukru, sera, pieczywa… To była bardzo dobra, zdrowa rzecz. Najlepszy krok w moim życiu i w dodatku łatwy. Lubię jedynie to, co mi wolno robić. Jestem ponad pokusą. Nie mam słabości. Kiedy widzę tony jedzenia w studiu, dla mnie to jedzenie zrobione z plastiku. Pomysł, żeby to włożyć do ust nawet nie przychodzi mi do głowy. Jestem jak zwierzyna w lesie. Ona też nie dotyka tego, czego nie może zjeść” (2011) – o swojej diecie 

„Uważam, że tatuaże są okropne. To jak całe życie chodzić w sukience Pucci. Kiedy jesteś młody i jędrny, może jest to Ok, ale później…” (2012) – o tatuażach 

Lagerfeld kiedyś:

Źródła:

Tekst 1

Tekst 2

Cytaty