Dzisiaj w ramach akcji „W 80 blogów dookoła świata” chciałabym napisać o weselu pewnej bardzo znanej Niemki. Nie wszyscy wiedzą, że ta osoba była Niemką i zapewne nie byłaby tak znana, gdyby nie „spektakularna” śmierć.

Aleksandra Fiodorowna (1872 – 1918) – cesarzowa Wszechrusi, królowa Polski, wielka księżna Finlandii była również niemiecką księżniczką i wnuczką królowej Wiktorii.

Królowa Wiktoria nie bez powodu była nazywana „babką Europy”, gdyż jej potomkowie panowali w wielu krajach Europy (kiedyś Grecji, Jugosławii, Rosji, Rumunii i Niemiec, a współcześnie Wielkiej Brytanii, Szwecji, Norwegii, Belgii, Danii i Hiszpanii). Polecam do obejrzenia film dokumentalny „Royal cousins at war”, w którym możemy dowiedzieć się, jak członkowie rodziny i bliskie sobie osoby musiały nagle stać się wrogami ze względu na „rację stanu”:

https://www.youtube.com/watch?v=POK8G5HuT2Q

Ale wracając do tematu… Aleksandra Fiodorowna urodziła się jako Viktoria Alix Helena Louise Beatrice von Hessen und bei Rhein. Była księżniczką von Hessen-Darmstadt, córką wielkiego księcia Ludwika IV von Hessen und bei Rhein oraz Alicji, drugiej córki królowej Wiktorii. Jej kuzynem był cesarz Wilhelm II. Ze względu na wczesną śmierć matki Alix (bo tak była nazywana) spędziła sporą część młodości w Anglii. Brat i siostra zmarli w dzieciństwie, zaś ojciec, kiedy Alix miała 20 lat.

Alix wyszła za mąż późno – jak na tamte czasy (miała 22 lata). Odrzuciła zaręczyny swojego kuzyna Alberta Wiktora. Swojego przyszłego męża Mikołaja (kuzyna drugiego stopnia) poznała w wieku 12 lat. Stało się to na weselu jej siostry Elżbiety, w 1884 roku. Mikołaj był nikim innym jak synem rosyjskiego cara Aleksandra III. On miał 16 lat, ona 12. Mikołaj i Alix pozostawili bardzo dużą ilość pamiętników i listów. Stąd dowiadujemy się, że na wspomnianym weselu Alix siedziała przy obiedzie obok Mikołaja i że „strasznie mu się podobała„. W roku 1916 caryca Aleksandra napisała w liście: „Już wtedy moje dziecięce serce zwróciło się do ciebie pełnią miłości„.

Pięć lat później Alix udała się do Rosji, aby odwiedzić Elżbietę, która na wspomnianym weselu poślubiła syna cara Rosji – Sergieja Aleksandrowicza i odtąd żyła w Rosji jako wielka księżna Jelisaweta Fiodorowna. Jelisaweta i Sergiej wiedzieli o miłości Alix i Mikołaja. Dochowywali tajemnicy, nikomu nic nie zdradzili. Już zaczynali wśród krewnych rozmawiać o możliwym małżeństwie.

Po ukończeniu 21 lat Mikołaj poprosił rodziców o zgodę na małżeństwo. Oni jednak stwierdzili, że syn jest za młody, że jest następcą tronu i że to oni znajdą dla niego odpowiednią żonę. Caryca chciała dla swego syna córki króla jako żony, zaś Alix była „tylko” córką wielkiego księcia. Małżeństwo miało spełniać rolę polityczną. Poza tym samą Alix Mikołaj bardzo długo musiał przekonywać do małżeństwa. Było to związane z tym, że Alix była bardzo wierząca, bardzo religijna, a nie chciała przejść na prawosławie. Także królowa Wiktoria nie była za, ponieważ nie widziała w małżeństwie politycznego sensu.

Minęło 1,5 roku, odkąd Mikołaj poprosił rodziców o zgodę na małżeństwo. W swoim pamiętniku, 21 grudnia 1890 roku, napisał, że jego marzeniem nadal jest poślubić Alix i że nic się nie zmieniło. Że próbował walczyć z tym uczuciem, lecz tylko się w nim utwierdzał. Że jedynym problemem jest religia i że wszystkie inne da się pokonać.

Co do przejścia na prawosławie… Alix czuła, że stoi pomiędzy miłością do Boga i do człowieka. Porzucenie luteranizmu uważała za zdradę, zaś caryca Rosji mogła wyznawać tylko prawosławie. Alix otrzymała pomoc prawosławnego kapłana. Rozmowy z nim pomogły jej zmienić wyznanie, poczuła, że nie robi w ten sposób nic złego. Dodatkowo jej siostra Elżbieta (która poślubiła wielkiego księcia Sergieja Aleksandrowicza) zapewniła ją, że może połączyć prawosławie z luteranizmem.

W końcu wiosną 1894 roku Mikołaj otrzymał zgodę na oświadczenie się Alix. To wtedy odbyło się w Koburgu wesele Ernsta, brata Alix, to wtedy nadarzyła się okazja. Jednak – Alix powiedziała wtedy „nie”. Dlaczego? Ponieważ to jeszcze nie był ten moment, kiedy zdecydowała się przejść na prawosławie. To był dla niej największy problem. Wyznała Mikołajowi miłość i poprosiła go o wybaczenie. To królowa Wiktoria ostatecznie namówiła Alix do zmiany wyznania i przekonała ją, że tak naprawdę oba wyznania są bardzo podobne, że niewiele się różnią. Kiedy Alix powiedziała „tak”, Mikołaj napisał w liście do matki, że płakał ze szczęścia i że od tego momentu cały świat wyglądał inaczej. To wtedy Alix zaczęła przygotowywać się do zmiany: wtedy do Darmstadt został wysłany prawosławny kapłan Johann Janyschew, a wraz z nim nauczyciel rosyjskiego.

oficjalne zdjęcie wykonane po ogłoszeniu zaręczyn

Mikołaj i Aleksandra byli w dniu swoich zaręczyn niezmiernie szczęśliwi. Wydawało się, że świat stoi przed nimi otworem. Tylko 3 tygodnie przed planowanym ślubem, 20 października 1894, umiera car Aleksander III (z powodu problemów z nerkami). Wielu Rosjan „zwaliło winę” na Alix. Byli pewni tego, że Niemka przyniosła ze sobą nieszczęście. Car chorował już wcześniej, ślub miał odbyć się na wiosnę 1895 roku, lecz właśnie ze względu na chorobę, postanowiono, że Mikołaj i Alix pobiorą się wcześniej. Aleksander III jednak tego nie dożył.

Ślub odbył się 26 listopada 1894 roku w Petersburgu. Dzień wcześniej Mikołaj napisał w swoim pamiętniku, że w obliczu zaistniałych okoliczności czuje, jakby to był ślub kogoś obcego. Przed ślubem wysłał do Alix liścik, w którym określił ją jako „najdroższe Słońce” i napisał, że tylko ona daje mu nadzieję na lepsze dni.

Wesele było dosyć skromne. Wynikało to z tego, że z powodu śmierci cara wielkie wesele byłoby oczywiście nie na miejscu. W związku z małżeństwem i przejściem na prawosławie Alix zmieniła imię na Aleksandra Fiodorowna. Nie było podróży poślubnej. Caryca napisała potem, że czuła, jakby uroczystości żałobne nadal trwały, a jej założono tylko białą suknię. Mimo wszystko smutek był połączony z radością. Dwoje kochających się ludzi nareszcie mogło się zjednoczyć.

Zaledwie 26-letni nowy car Mikołaj II był przeciętnie uzdolniony. Dorastał w całkowitej izolacji i nie miał pojęcia o tym, jak żyją jego poddani. Nie wiedział, co to bieda i łatwo dało się wywrzeć na niego wpływ. Myślę, że Mikołaj II byłby wspaniałym carem albo królem we współczesnych czasach, kiedy monarchia pełni funkcję reprezentacyjną, przynajmniej w Europie. Nie będę tutaj streszczać historii, ale w cesarstwie mówiło się, że car Mikołaj II panuje, a caryca Aleksandra rządzi. Carycy nigdy nie udało się zaskarbić sobie sympatii poddanych. Wiadomo, jak to wszystko się skończyło: zamordowaniem carskiej rodziny.

Dodam jeszcze, że małżeństwo Mikołaja i Aleksandry było praktycznie idealne: nigdy się nie kłócili, darzyli się wielką miłością, dużo czasu spędzali z dziećmi. Nie mogli wyobrazić sobie życia bez siebie i też nie musieli, bo zginęli razem.

Laurits Regner Tuxen (1853-1927): „Die Hochzeit von Zar Nikolaus II. und Zarin Alexandra Fjodorowna 1894”

Fragmenty z listów i pamiętników cara i carycy w tłumaczeniu na niemiecki: 

„Wie leise man auch das Wort Liebe aussprechen mag, es reicht, wenn es zu deinem Herzen gut verständlich spricht; die Stimme der Liebe ist die Stimme des Himmlischen Lichts; die Liebe ist tief, freudig, geduldig und fest. Der Tod kann die Liebe nicht vernichten. Die Ruhe der Liebe ist wunderbar und oft süßer als Worte. Was die Liebe verbindet, kann nichts auseinander bringen.“

„21. Dezember 1890…Es sind nun schon anderthalb Jahre vergangen seit ich mit Vater darüber gesprochen habe und es hat sich seitdem nichts verändert, weder in schlechter, noch in guter Hinsicht. Mein Traum ist es, irgendwann einmal Alix von Hessen zu heiraten. Ich liebe sie schon sehr lange, und dieses Gefühl hat sich seit 1889 noch vertieft und ist stärker geworden, als sie im Winter für 6 Wochen nach Peterburg kam. Ich habe diesem Gefühl lange versucht, zu widerstehen, indem ich versuchte mich mit dem Gedanken abzufinden, dass mein  Ideal sich wird niemals verwirklichen lassen…Doch das einzige Hindernis, das zwischen ihr und mir steht ist die Frage der Religionszugehörigkeit. Außer dieser Barriere gibt es nichts, und ich denke, dass unsere Gefühle auf Gegenseitigkeit beruhen. Alles folgt dem Willen Gottes, und ich hoffe auf Seine Gnade, und ich schaue ruhig und ergeben in die Zukunft.“

„Lieber Niki, du dessen Glaube so tief ist, solltest mich verstehen; ich denke, dass es eine große Sünde ist, seinen Glauben zu wechseln. Und ich wäre ein Leben lang unglücklich und würde immer denken, dass ich falsch gehandelt hätte…. Ob ich nun richtig handele oder nicht, aber eine tiefer religiöser Glaube und die Überzeugung und ein reines Gewissen, stehen höher als alle irdischen Wünsche….Deine dich ewig liebende Alix.“

„…sie gab ihr Einverständnis….Ich habe wie ein Kind geweint und sie auch, aber danach änderte sich ihr Gesichtsausdruck sofort: es wurde lichter und es zeichnete sich  vollkommene Ruhe in ihren Zügen ab….Für mich aber schien sich die ganze Erde zu drehen, alles sah anders aus, die Natur, die Menschen, die Orte – alles erschien schön, gut und erquickend. Ich konnte beinahe nichts schreiben, die Hände zitterten…Und sie veränderte sich auch: sie lachte und war fröhlich, gesprächig und zärtlich. Und ich weiß nicht, wie ich Gott für eine solche Wohltat danken soll.“

Źródła:

Liebe fuer das ganze Leben

Aleksandra Romanowa

I mały słowniczek:

aussprechen (sprach aus, hat ausgesprochen) – wymawiać

verständlich – zrozumiały

die Stimme, -n – głos

tief – głęboki

freudig – radosny, uradowany

geduldig -cierpliwy

auseinanderbringen – rozdzielić, poróżnić

anderthalb Jahre – półtora roku

vertiefen (vertiefte, hat vertieft) – pogłębiać

jemandem / einer Sache widerstehen (widerstand, hat widerstanden) – opierać się komuś / czemuś

sich mit etwas abfinden (fand sich ab, hat sich abgefunden) – pogodzić się z czymś

verwirklichen (verwirklichte, hat verwirklicht) – urzeczywistniać, realizować

das Hindernis, -se – przeszkoda

die Religionszugehörigkeit – przynależność religijna

die Gegenseitigkeit – wzajemność

die Gnade – łaska

die Sünde – grzech

handeln (handelte, hat gehandelt) – działać

die Überzeugung – przekonanie

das Gewissen – sumienie

ewig – wieczny

das Einverständnis – zgoda

der Gesichtsaudruck – wyraz twarzy

vollkommen – doskonały

erquickend – orzeźwiający, pokrzepiający

zittern (zitterte, hat gezittert) – drżeć

fröhlich – wesoły

gesprächig – rozmowny

zärtlich – czuły

die Wohltat – dobry uczynek, dobrodziejstwo, ulga

 

Dzisiejszy wpis powstał w ramach cyklu „W 80 blogów dookoła świata”

Co miesiąc blogerzy językowo-kulturowi przygotowują dla Was posty na wybrany temat. To wspaniała inicjatywa umożliwiająca wymianę doświadczeń i opinii, a także oczywiście naukę języka. Zachęcam do odwiedzin na innych blogach:

Chiny:

Biały Mały Tajfun – Chińskie wesele – http://baixiaotai.blogspot.com/2016/05/chinskie-wesele.html

Finlandia

Suomika – Ślub po fińsku

http://suomika.pl/slub-po-finsku/

Francja:

Zabierz Swego Lwa – Les Noces Pourpres – https://zabierzswegolwa.wordpress.com/2016/05/25/maculer-tricher-trahir-21/

Blog o Francji, Francuzach i języku francuskim – Cztery wesela i…

http://francuski-przez-skype.blogspot.com/2016/05/cztery-wesela-i.html

Francuskie i inne notatki Niki – Francuski ślub o katalońskich barwach – http://notatkiniki.blogspot.fr/2016/05/francuski-slub-o-katalonskich-barwach.html

Madou en France – PACS, czyli wszystko o związkach partnerskich we Francji – http://www.madou.pl/2016/05/PACS-zwiazek-partnerski.htm

Gruzja:

Gruzja okiem nieobiektywnym – Tradycyjne gruzińskie wesele

http://innagruzja.blogspot.com/2016/05/tradycyjne-gruzinskie-wesele.html

Hiszpania:

Hiszpański na luzie – Ich wielkie hiszpańskie wesele, czyli zastaw się, a postaw się po hiszpańsku

http://www.hiszpanskinaluzie.pl/2016/05/ich-wielkie-hiszpanskie-wesele-czyli-zastaw-sie-a-postaw-sie-po-hiszpansku.html

 

Japonia:

japonia-info.pl – Ślub w Japonii

http://japonia-info.pl/slub_w_japonii/

Kirgistan:

Enesaj.pl – Kirgiskie tradycje weselne

http://enesaj.pl/2016/05/kirgiskie-tradycje-weselne/

Kirgiski.pl – Ślub i wesele we współczesnym Kirgistanie

http://kirgiski.pl/2016/05/slub-i-wesele-we-wspolczesnym-kirgistanie/

Niemcy:

Nauka Niemieckiego w Domu – Ślub i Wesele po niemiecku

http://niemieckiwdomu.pl/slub-wesele-po-niemiecku

Niemiecki po ludzku – Początek końca

http://niemieckipoludzku.pl/?p=1969

Językowy Precel – Ślub i wesele po niemiecku – słownictwo

http://jezykowyprecel.pl/2016/05/slub-wesele-po-niemiecku-slownictwo/

 

 

Szwecja:

Szwecjoblog – Szwedzkie ślubne statystyki – http://szwecjoblog.blogspot.com/2016/05/szwedzkie-slubne-statystyki-w-80-blogow.html

Tanzania/Kenia

Suahilionline: Arusi, czyli ślub i wesele w kulturze suahili http://suahilionline.blogspot.com/2016/05/arusi-czyli-slub-i-wesele-w-kulturze.html

Turcja:

Turcja okiem nieobiektywnym – Turecki ślub w odcieniach czerwieni

http://innaturcja.blogspot.com/2016/05/turecki-slub-w-odcieniach-czerwieni.html

Wielka Brytania:

Specyfika języka – W co ubrana jest Panna Młoda? http://specyfikajezyka.blogspot.com/2016/05/w-co-ubrana-jest-panna-moda.html

English-tea-time.com  Na ślubnym kobiercu

http://www.english-tea-time.com/578-na-ślubnym-kobiercu.html

Włochy:

Studia, parla, ama: Ślubnie i poślubnie http://studiaparlaama.pl/?p=1629&preview=true
Primo Cappuccino: Najbardziej oryginalny ślub w Rzymie, na jakim (przypadkiem) gościłam http://www.primocappuccino.pl/slub-w-rzymie/