Jak opowiedzieć o polskich świętach po niemiecku? Nie jest to takie oczywiste, więc na dzisiaj przygotowałam dla Was trochę słownictwa, które to ułatwi.
Na stronie pod etykietą „Weihnachten” znajdziecie sporo wpisów, które przygotowałam dla Was w poprzednich latach:
fasten – pościć
den Weihnachtsbaum schmücken – ozdabiać choinkę
der Weihnachtsbaum, die Weihnachtsbäume – choinka, choinki
backen – piec
die Krippe aufstellen – postawić szopkę
den Weihnachtsmarkt besuchen – odwiedzić jarmark świąteczny
am Heiligabend feierlich essen – jeść uroczyście w Wigilię
der Heiligabend – Wigilia / wieczór wigilijny
zwölf Gerichte servieren – podawać 12 potraw
das Gericht, die Gerichte – potrawa, potrawy
die Rote-Bete-Suppe / die Rote-Rüben-Suppe – barszcz czerwony
Rote Bete – buraczki
Rote Rübe – burak czerwony
die Teigtäschchen mit Kraut und Pilzen – uszka z kapustą i grzybami
die Maultaschen – pierogi
gebratener Karpfen – pieczony karp
der Karpfen – karp
das Getränk aus Trockenobst – kompot
das Trockenobst – suszone owoce
Weißkraut mit Pilzen – biała kapusta z grzybami
der Pilz, die Pilze – grzyb, grzyby
das Bigos – Eintopf aus Schweinefleisch, Speck, Zwiebeln, Sauerkraut, Pilzen – danie jednogarnkowe z wieprzowiny, słoniny, cebuli, kapusty kiszonej, grzybów
der Hering, die Heringe – śledź, śledzie
der Mohnkuchen – makowiec
Weihnachtslieder singen – śpiewać kolędy
das Weihnachtslied, die Weihnachtslieder – kolęda, kolędy
im Kreis der Familie feiern – świętować w kręgu rodziny
im Famienkreis – w kręgu rodziny
im Frendeskreis – w kręgu przyjaciół
Heu unter die Tischdecke legen – włożyć siano pod obrus
das Heu – siano
die Mistel – jemioła
der Lebkuchen – piernik
der erste Stern am Himmel – pierwsza gwiazdka na niebie
auf den ersten Stern warten – czekać na pierwszą gwiazdkę
zur Christmette gehen – iść na pasterkę
ein zusätzliches Gedeck für einen unerwarteten Gast – dodatkowe nakrycie dla nieoczekiwanego gościa
einen Abschnitt aus der Bibel vorlesen – odczytać na głos fragment z Biblii
die Oblate teilen – dzielić się opłatkiem
Geschenke bekommen – otrzymać prezenty
das Geschenk, die Geschenke – prezent, prezenty
Geschenke auspacken – rozpakowywać prezenty
die Bescherung – gwiazdka / obdarowywanie się prezentami
Verwandte und Freunde besuchen – odwiedzać krewnych i przyjaciół
Frohe Weihnachten und schöne Feiertage!
Ein frohes, besinnliches und erholsames Weihnachtsfest!
Einen guten Rutsch ins neue Jahr!
Einen guten Einstieg ins neue Jahr!
Ein schönes / frohes / gutes neues Jahr!
Zdjęcia pochodzą ze strony unsplash
Z przytoczonych przykładowych życzeń noworocznych szczególnie fajnie moim zdaniem brzmi owo „Dobrego wejścia w Nowy Rok”. Także w wersji z „poślizgiem”.
Mi też podobają się obie 🙂
Nawiasem mówiąc takie zwroty dość dobrze egzemplifikują (że tak powiem) językowe ubóstwo polszczyzny przy językach zachodnich. U nas w praktyce funkcjonuje chyba tylko „Szczęśliwego Nowego Roku”, so oder so ono jest zdaje się najczęściej używane (nadużywane). Ewentualnie w jakichś niewielkich odmianach, np. „Wesołego Nowego Roku” (swoją drogą owa wesołość przy życzeniach, zwł. świątecznych czy noworocznych, mnie osobiście niezwykle wręcz irytuje, kojarząc się z głupawą prostacką wesołkowatością).
Ja myślę, że język polski jest bardzo bogaty, tylko może nie zawsze jest to widoczne na co dzień 🙂
Unikam mówienia zawsze „szczęśliwego nowego roku”, staram się używać też innych zwrotów, chociaż oczywiście wszystkim życzę szczęśliwego 🙂
No, nie wiem, czytając w kilku językach (nb. co oczywiście nie oznacza ich czynnej znajomości) odnoszę wrażenie, że języki zachodnie są bogatsze od polskiego a także innych wschodnich (nie tylko słowiańskich).
Tutaj trudno mi porównać, bo nigdy nie uczyłam się żadnego języka słowiańskiego 🙂
Żeby czytać powiedzmy po słowacku czy czesku nie trzeba się ich od razu uczyć (mówię tu głównie o rzeczach ze swej dziedziny, tematyce mniej więcej sobie znanej; dla przykładu na uniwersytecie czytywaliśmy podczas ćwiczeń w tych językach).
Muszę kiedyś spróbować 🙂
Język polski jest jednak ubogi. Dla przykładu praktycznie nie występuje w nim mowa zależna, w każdym razie tak wyraźnie tworzona i sygnalizowana jak powiedzmy w języku niemieckim i tak często jak w nim stosowana. Zbliżony przykład to bardzo rozbudowane w językach zachodnich zagadnienia szeroko związane z czasownikiem. Tego i masy innych kategorii gramatycznym pozwalających po prostu na trafniejsze wyrażenie myśli brakuje w języku polskim. Czytałem gdzieś, chyba u Miłosza, że język polski poprzez swą nieprecyzyjność jest konfliktogenny.
Nie rzuca mi się to w oczy, ale być może tak jest 🙂