Czasownik „gehören” często jest błędnie używany. Uczący się często nie są pewni, czy użyć „zu” czy nie. Więc jak to jest?
Czasownik ten oznacza „należeć”, jednak w dwóch kontekstach:
- Mówi on o własności, o posiadaniu czegoś:
Das Buch gehört mir. – Książka należy do mnie.
Wem gehört das Auto? – Do kogo należy samochód?
Der Hund gehört ihm. – Pies należy do niego.
Jak widzimy, występuje tutaj dopełnienie w celowniku (Dativ). Jest więc inaczej niż po polsku, po niemiecku nie potrzebujemy przyimka „do”.
- Mówi on o przynależności do danej grupy, do całości:
Polen gehört zur Europäischen Union. – Polska należy do Unii Europejskiej. (UE jest grupą, organizacją, więc nie chodzi tutaj o własność, lecz o przynależność)
Sie gehört zu netten Menschen. – Ona należy do miłych ludzi. („mili ludzie“ to grupa, a ona jest częścią tej grupy. Pomijając przyimek „zu”, wyszłoby na to, że „ona jest własnością miłych ludzi”)
Dieser Wein gehört zu den besten. – To wino należy do najlepszych.
Jeśli zachodzi tu niebezpieczeństwo pomyłki można użyć jakiegoś zamiennika. Np. „zählen” (przynależność). Oczywiście nie zawsze. Z podanych przykładów byłoby to w trzecim, tj. „der Wein zählt zu den”. W drugim raczej nie, w każdym razie nie pasuje mi tu a chyba też i nie spotkałem się z użyciem „zählen” w takich okolicznościach. W pierwszym zaś w ogóle nie wchodzi w grę, tu zresztą można też użyć „angehören” (Polen gehört der EU an). Przypuszczam zresztą, że „gehören” i „zählen” różnią się w powyższym odcieniem znaczeniowym (choćby jakimś delikatnym). W języku polskim przecież też „należeć” vel „przynależeć” a „zaliczać się” nie zawszą są tożsame znaczeniowo.
a gehoren
wyjaśniłam